Η πόρτα που κάποιος άνοιξε Η πόρτα που κάποιος ξανάκλεισε Η καρέκλα που κάποιος κάθισε Ο γάτος που κάποιος χάιδεψε Το φρούτο που κάποιος δάγκωσε Το γράμμα που κάποιος διάβασε Η καρέκλα που κάποιος έριξε Η πόρτα που κάποιος άνοιξε Ο δρόμος που κάποιος ακόμα τρέχει Το δάσος που κάποιος διασχίζει Το ποτάμι που κάποιος… Read More Το μήνυμα

Κι αν κρατηθήκαμε από λαγόνια κι αν αγκαλιάσαμε μ’ όλη τη δύναμη μας άλλους αυχένες κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα εκείνου του ανθρώπου κι αν κλείσαμε τα μάτια μας, δεν ήταν άλλη μονάχα αυτός ο βαθύτερος καημός να κρατηθούμε μέσα στη φυγή. Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971, απόσπασμα από το ποίημα ¨Φυγή¨.

Η βάρκα ονειρευόταν τις πέρα χώρες, ακτές λιασμένες μέσ’ απ’ τη φαντασία του βαρκάρη, οι κόκκοι της άμμου μεγάλοι σαν άστρα και το γαλάζιο τ’ ουρανού λάμπει μ’ απρόσμενη ευχαρίστηση για τον επισκέπτη του ήλιου. H βάρκα του Ξυλουργού της Ναζαρέτ πέρασε απ’ της μοναξιάς τον ωκεανό, νύχτα με κύματα ματαιότητας ταξίδευε ώς την ακτή… Read More Η Βάρκα της Γαλιλαίας

«Εσύ προσπαθείς κλωστές ν’ αρπάξεις από Ήλιους Φεγγάρια κι Αστέρια να συνδέσεις τα όπλα με Φως Οριζόντων που αθέατο είναι θέλει δύναμη τ’ αθέατο νά ’βρεις θέλει Γνώση κλωστές να υφάνεις να δέσουν το Νου με Ήλιους Φεγγάρια με ρίζες της Φύσης, με κλώνους και χώμα». Σωκράτης Μελισσαράτος, ποιητής, 1945-, Από την Ποιητική Σύνθεση «Της… Read More Της Φύσης ο Λόγος, απόσπασμα

Της θάλασσας σκέψεις μυστικές κρυμμένες στο Κοχύλι τ’ ανέμου τις πάει η βουή στου δειλινού την κόκκινη ώρα Εκεί τις παίρνουν άνεμοι και τις σκορπούν στο μέλλον Δυόσμο και Μοσχολίβανο μυρίζ’ η Φύση όλη! Κι εσύ του θείου Εκδήλωση στα χέρια σου κρατάς της Φύσης το Κοχύλι! Κι εσύ Κοχύλι του γιαλού αλαργινό φαντάζεις μες… Read More Της θάλασσας σκέψεις μυστικές