Κάποτε μιαν αχτίδα Φωτός Ταξίδεψε από ψηλάΚι αγκάλιασε πατρικά τα μαλλιά σου Έπειτα ψηλάφησε την δική σου ματιάΝέο δρόμο χάραξε στη μοναξιά σου Μετά περπάτησε σε μονοπάτια μυστικά Διαπέρασε του βίου τη συννεφιά σουΚαι στην καρδιά έφθασε ευγενικά Από τότε εκεί κατοικεί με την άδειά σου. [Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου 2018]

Ψελλίζοντας το όνομά Σου Μες τον χειμώνα των καιρών Οι ηλιαχτίδες βλεφαρίζουν Ευφρόσυνο φως στους διαβάτες Κι ο άνεμος παύει να ομιλεί Καμωμένοι από χώμα Και τη ζωηφόρα πνόη Σου Όσοι Εσένα ακολουθούν Με βήματα πλέον πεπαιδευμένα Και σώματα αναγεννημένα Μοιράζουν καθημερινά ύδωρ νεαρό Στους αληθινά διψασμένους Είσαι η Αλήθεια Η αιώνια προσμονή Που δειπνεί… Read More Η αιώνια προσμονή

Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι την ώρα π’ άνοιγ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι. Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του, το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του. Να λάμψω από τη λάμψη του κι εγώ σαν διαμαντάκι κι από τη θεία του πνοή… Read More Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο

“Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία” Ανδρέας Κάλβος Παλεύω ενάντια σε κάθε είδους τυραννία με άυλα όπλα την αρετή και την τόλμη και τα βλήματα που βάλλουν οι όλμοι είναι για εμέ λουλούδια σε ανθοδοχεία Παλεύω ενάντια σε κάθε είδους τυραννία: τυραννία ιδεών, μηχανών κι ανθρώπων που σαν ακριβά αρώματα μακρινών τόπων κομίζουν στην ψυχή… Read More Αέναη πάλη

Η Αθηνά περπατά ήσυχα στη σύγχρονη πόλη όταν το δόρυ της μαρμάρινη στήλη συναντά Γύρω της νεανίσκοι απολαμβάνουν τη σχόλη ενόσω εκείνη πλέκει λογισμούς ευγενικά Σκεπτόμενη τις μάχες υπέρ της πατρίδος τα νεκρά σώματα από ανθρώπους μυριάδες θρηνεί και ντύνει με αγνά δάκρυα ελπίδος τη διέλευση από αυριανές συμπληγάδες Έπειτα, συνεχίζει τον περίπατο στην πόλη… Read More Περίπατος στη σύγχρονη πόλη