Ποίηση

Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ

Εὐλογία, ἀγάπη εἰρήνη καὶ συμπόνιαθέλει κάθε ἀπελπισμένοςκαὶ αὐτὰ δοξολογεῖὅταν εἶναι εὐτυχισμένος. Εὐλογία, ἀγάπη, εἰρήνη καὶ συμπόνιαεἶναι ὁ Δημιουργὸςκαὶ παιδί του ἀγαπημένοκάθε ἄνθρωπος καλός. Ἡ συμπόνια ἔχει πρόσωπο ἀνθρώπου,ἡ εὐλογία ἔχει ἀνθρώπινη καρδιά,ἡ ἀγάπη ἔχει ἀνθρώπινη μορφὴκι ἡ εἰρήνη ροῦχο ἀνθρώπινο φορᾶ. Εὐλογία, ἀγάπη, εἰρήνη καὶ συμπόνιαὅταν θέλει ὁ ἀπελπισμένος,ἕναν ἄνθρωπο ζητάει,γιὰ νὰ εἶναι εὐτυχισμένος. Εὐλογία,… Read More Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ

Ποίηση

Το μοντέλο

Γενικά, το διάβασμα της απαλάμης, της γραφής ή του προσώπου Είναι μια δουλειά μετάφρασης, αφού ο αξιοπρεπής Κύριος, συχνότατα είναι Ένας ξελογιαστής και η σοβαρή μαθητριούλα δίνει Και τη ζωή της για να της ζητήσουνε να μείνει,Όμως το σώμα της γριάς αυτής δηλώνει ακριβώς τη σκέψη της.Ο Ρόσιαρχ ή ο Μπινέ δεν θα μπορούσαν να… Read More Το μοντέλο

Ποίηση

Οδυσσέα Ελύτη, «Μυρίσαι το άριστον. XIV»

Τ’ ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας. Ιδού και μερικές πράξεις για παράδειγμα: 1. Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις. 2. Το γινόμενο των μυριστικών χόρτων επί την αθωότητα δίνει πάντοτε το σχήμα… Read More Οδυσσέα Ελύτη, «Μυρίσαι το άριστον. XIV»

Ποίηση

Στους αντιπάλους μου

Πετάξατε ενάντιά μου λάσπη. Μα τόση,που πάνω στη σάρκα αισθάνομαι, λες,μια αχλαδιά, μια συκιά μπορεί να φυτρώσει,ή, και ένα δάσος, με δέντρα κι ελιές. Στο δάσος κι εσείς να πάτε, μπορείτε,για θήρα, μαζί με σκυλιά και ζαγάρια.Στα δέντρα, ψηλά στα κλαδιά ν’ ανεβείτε,να φάτε κυδώνια, μουριές, κουκουνάρια.Υψώνεται η λάσπη επάνω στο σώμα,και πράσινα δέντρα προβάλλουν… Read More Στους αντιπάλους μου