Απόψε θέλω κάτι να σου πω Σε αγαπώ με τρόπο απλό Όπως κυλά το νερό στον ποταμό Τόσο αγνά σε αγαπώ Σαν το κύμα στην ακροθαλασσιά Χτυπά η δική μου η καρδιά Και αυτό που θέλω να σου πω Είναι πως δυνατά σε επιθυμώ Τίποτα για εσένα δε ρωτώ Σ’ έχω για σύντροφο κι οδηγό… Read More Όπως κυλά το νερό στον ποταμό

Πορτοκάλι και λεμόνι. Αλλοίμονο του κοριτσιού που’ ναι άρρωστο από αγάπη! Λεμόνι, πορτοκάλι. Αλλοίμονο του κοριτσιού, του κοριτσιού που’ ναι άσπρο! Λεμόνι. (Πώς έλαμπε ο ήλιος!) Πορτοκάλι. (Στα χαλίκια του νερού). Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, 1898-1936, Ισπανός ποιητής και δραματουργός που ανήκει στη λεγόμενη “Γενιά του ’27”.

Στο βάθος του ορίζοντα ο ήλιος χρυσοκόκκινος δύει στο νησί Άλλη μια μέρα κύλησε Κι εγώ; Καθρεπτίζομαι στο νερό της θαλάσσης Βλέπω τη μορφή μου να κυματίζει αγέρωχα κι ανάμνησή σου θάλλει Άγνωστη μεταξύ αγνώστων συνεχίζω να με κοιτώ Το ξέρω Σε αγαπώ Βαθιά μου υπάρχεις εικόνα ζώσα σαν πνοή λουλουδιού σα φως τ’ ουρανού… Read More Τώρα ξέρω

Σε γνώρισα Αγνωστη μέσα στο πλήθος Μ’ ένα ανθάκι στο στήθος Σε αναγνώρισα Μέσα στο γαλάζιο τ’ ουρανού Με ακτίνες φωτός λευκού Σε προσδιόρισα Περιμένοντας πολύν καιρό Να σου δωρίσω ένα “Σ’ αγαπώ” Σε πόθησα Επιθυμώντας ένα φιλί σου Για να γίνω δική σου Τον έρωτά σου προσπόρισα και Σε γνώρισα. [26 Ιουλίου 2017]

Άνθρωποι Γύρω μου Άνθρωποι που παραμιλούν Κάποιοι από την πολλή γνώση Άλλοι από τη φτώχεια Κάποιοι τρίτοι από τη στέρηση και τη μοναξιά Όλοι τους κάτι αναζητούν Άνθρωποι Γύρω μου Πολλοί άνθρωποι περπατούν Επιστρέφουν σπίτι μετά τη δουλειά Άλλοι συναντούν αγαπημένα πρόσωπα Ορισμένοι χαμογελάνε Μερικοί βιαστικά προσπερνάνε χωρίς να νοιαστούν Άνθρωποι Γύρω μου Συνάνθρωποι με… Read More Γύρω μου