Πορτοκάλι και λεμόνι. Αλλοίμονο του κοριτσιού που’ ναι άρρωστο από αγάπη! Λεμόνι, πορτοκάλι. Αλλοίμονο του κοριτσιού, του κοριτσιού που’ ναι άσπρο! Λεμόνι. (Πώς έλαμπε ο ήλιος!) Πορτοκάλι. (Στα χαλίκια του νερού). Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, 1898-1936, Ισπανός ποιητής και δραματουργός που ανήκει στη λεγόμενη “Γενιά του ’27”.

Υπάρχουν μέρες που αφήνουν στο δέρμα ένα μαύρο μελάνι. Επιστρέφοντας στο κρεβάτι, η ζωή μάς περιμένει κοιμισμένη μες στα σεντόνια. Φαντάσου την αγκαλιά που δεν έδωσες, δεν υπάρχουν νύχτες χωρίς πρωί. Πάουλα Μποθαλόνγκο,Ισπανίδα ποιήτρια

Πέστε μου πως είν’ ένα δέντρο. Μιλήστε μου για το φλοίσβισμα του ποταμού, όταν πετούν πάνωθέ του τα πουλιά. Περιγράψτε μου τη θάλασσα. Μιλήστε μου για τη μοσκοβολιά που αναδίνουν τα χωράφια. Για τ’ άστρα. Για τον αγέρα. Διηγηθείτε μου για ένα ορίζοντα δίχως κλειδιά και κλειδαριές, όπως το καλυβόσπιτο του φτωχού. Πέστε μου τι… Read More Η ζωή

Η λεωφόρος κατασκευάζεται στο πέρασμά σου με την ιστορία του φόβου, με πίσσα και σιωπή. Υπάρχουν σήματα που προειδοποιούν για κίνδυνο απ’ τους άλλους, χιλιόμετρα που μετρούν τον χρόνο που ξεχνάμε και πινακίδες που πάντοτε πετυχαίνουν τον προορισμό. Πάουλα Μποθαλόνγκο, Ισπανίδα ποιήτρια, Συλλογή ¨Diciembre y nos besamos¨, Γρανάδα, 1991.

Μέσα στην πέτρα ο χρόνος δεν μένει: σ’ εκείνη επίσης υπάρχει μια φωνή που τρέμει, που παρακμάζει και μισεύει. Γη κοιμισμένη θα γίνει κάποια μέρα, κι από τους αχανείς δρόμους του κόσμου η φωνή της θα γίνει αυτή η φωνή, αυτή που εσύ της παραχώρησες. Bruno Mesa, 1975-, Ισπανός ποιητής και συγγραφέας.