Σ’ένα κτελ με βροχή πλάι μου ένας άγνωστος κρατά τις αποστάσεις νυχτώνει στον ώμο μου κοιμάται πριν μια ώρα είχε αδειάσει το ψυγείο είχε ξεχάσει τα σκουπίδια στο χολ του σπιτιού σε τρεις ώρες θα’μαι δίπλα σου είπε στο τηλέφωνο και τώρα το μάγουλό του αφέθηκε να σπαρταρά στην μάλλινη ζακέτα μου η ανάσα του… Read More Πηνελόπη

Κι αφού έσκισε το βιβλίο σε λωρίδες κράτησε το εξώφυλλο ανέπαφο για μελλοντική χρήση κόλλας περιτυλίγματος. Με τ’ αποκόμματα έφτιαξε ταπετσαρία για το σπιτάκι του σκύλου. Τον σελιδοδείκτη δεν ήξερε τι να τον κάνει. Τον έθεσε σε δημοπρασία με αρχική τιμή ίση με το κόστος του χαρτοκόπτη. Τίτλος βιβλίου; Φτιάχτο μόνος σου.   Αφροδίτη Λυμπέρη,… Read More “Μέσος αναγνώστης”

Τα ίδια και τα ίδια κάθε βράδυ. Τα χέρια μου δεν αντέχουν να κρατήσουν το σκοτάδι. Γι’ αυτό κάθε πρωί ξυπνώ της μνήμης μου τη μικρή καρδερίνα Κι ένα σπίτι της δείχνω γεμάτο τραγούδια -Εκεί μένει της λέω το φως.   Δημήτρης Λαμπρέλλης, από τη συλλογή “Το αίμα των ονείρων”, Ίκαρος, 2010

Έβαλα το πηλίκιο μου μέσα στο κλουβί και βγήκα με το πουλί στο κεφάλι Λοιπόν δε χαιρετούνε πια ρώτησε ο διοικητής Όχι δε χαιρετούνε πια είπε το πουλί Α καλά συγχωρείστε με νόμιζα ότι χαιρετούν είπε ο διοικητής Είσαστε συχωρεμένος όλος ο κόσμος μπορεί να κάνει λάθος είπε το πουλί .   Ζακ Πρεβέρ, 1900-1977

Δοκίμαζε, συνέχιζε τα γυμνάσματά σου Κοίτα που κ’ η θάλασσα ανακατεύει συνεχώς ουρανό και φύκια πασχίζοντας να βρει το σωστό της χρώμα.   Άρης Αλεξάνδρου, 1922-1978