Η λέξη “Προσοχή” σε κάνει να συσπειρώνεσαι η λέξη “Έξοδος” σε ανακουφίζει κι ας μην ξέρεις από τι η λέξη “Απαγορεύεται” σε αναχαιτίζει η λέξη “Ποτέ” σε κάνει να δυστυχείς η λέξη “Πάντα” να χαμογελάς ειρωνικά η λέξη “Κίνδυνος” σε προβληματίζει η λέξη “Θεός” σε πλημμυρίζει δέος η λέξη “Έρωτας” σε κάνει να καρδιοχτυπάς η… Read More Yπαγορεύουν συμπεριφορές

Όταν πονάς μη περπατάς σε δρόμους πατημένους διάλεγε κάποια ερημικά μονοπάτια. Κάτω από ξάστερο ουρανό σε κάμπους ανθισμένους προσευχήσου στου Πλάστη εμπρός τα μάτια. Κι όταν το γλυκοχάραμα ξυπνούν τα ρόδα, οι κρίνοι, θα ιδής πόσο σε γιάτρεψε η προσευχή εκείνη. Κωνσταντίνος Καλλίνικος, Συλλογή «Δάφναι και Μυρσίναι».

Το μικρό μου παιδί σοβαρή αταξία έκανε πάλι. Στο πεζούλι του σύμπαντος σκαρφάλωσε, σκούντησε με το χέρι του το κρεμασμένο στον τοίχο τ ουρανού κόκκινο πιάτο, κι έχυσε όλο το φως επάνω του. Ο Θεός απόρησε που είδε τον ήλιο ντυμένο ρούχα παιδικά να κατεβαίνει τρέχοντας της φαντασίας μου τη σκάλα και να έρχεται σε… Read More Το μικρό μου παιδί

Όταν μένεις βαρύθυμος, σκέψου ένα πορτοκάλι. Το βέβαιο, καθαρό του σχήμα, τον πυκνό φλοιό, μα πιο πολύ το ζωντανό του χρώμα, απερίσπαστο. Ίσως μπορέσεις τότε να συλλογιστείς, ίσως και να πιστέψεις πως ο καρπός αυτός, αληθινά είναι του ήλιου προσφορά. Κι όταν τ’ ανοίξεις, την γεωμετρική του τάξη θ’ αντιληφθείς, χυμώδη, κρυσταλλώδη. Θυμούμαι ένα πρωινό… Read More Το πορτοκάλι ή χρυσόμηλον

Του Μαΐου ροδοφαίνεται η μέρα που ωραιότερη φύση ξυπνάει και την κάνουν λαμπρά και γελάει πρασινάδες, αχτίδες, νερά. Άνθη κι άνθη βαστούνε στο χέρι παιδιά κι άντρες, γυναίκες και γέροι ασπροεντύματα, γέλια και κρότοι, όλοι οι δρόμοι γιομάτοι χαρά. Ναι, χαρείτε του χρόνου τη νιότη, άνδρες, γέροι, γυναίκες παιδιά. Διονύσιος Σολωμός, 1798-1857, εθνικός ποιητής