Για την αγάπη σου εγώ ανέβηκα εις τον σταυρό. Για την αγάπη τη δική μου τι έκανες εσύ παιδί μου;

Στὸ ρημαγμένο παρακκλήσι τῆς Ἄνοιξης τὸ θεῖο κοντύλι εἰκόνες ἔχει ζωγραφίσει μὲ τ᾿ ἀγριολούλουδα τ᾿ Ἀπρίλη. Ὁ ἥλιος, γέρνοντας στὴ δύση, μπροστὰ στοῦ ἱεροῦ τὴν πύλη μπαίνει δειλὰ νὰ προσκυνήσῃ κι ἀνάφτει ὑπέρλαμπρο καντήλι. Σκορπάει γλυκειὰ μοσκοβολιὰ δάφνη στὸν τοῖχο ριζωμένη – θυμίαμα ποὺ καίει ἡ Πίστις – καὶ μία χελιδονοφωλιά, ψηλὰ στὸ νάρθηκα χτισμένη,… Read More Εσπερινός

Δὲ γράφονται τὰ ποιήματα σ’ ἕνα χαρτὶ ξεθάβονται μὲ μιὰ ἀξίνα τὰ μεσάνυχτα  ἀφήνοντας  κι ἀπὸ ‘να λάκκο.   Χρίστος Λάσκαρης, ποιητής

Γιὰ τοὺς ἐρωτευμένους ποὺ παντρεύτηκαν Γιὰ τὸ σπίτι ποὺ χτίστηκε Γιὰ τὰ παιδάκια ποὺ μεγάλωσαν Γιὰ τὰ πλοῖα ποὺ ἄραξαν Γιὰ τὴ μάχη ποὺ κερδήθηκε Γιὰ τὸν ἄσωτο ποὺ ἐπέστρεψε Γιὰ ὅλα ὅσα τέλειωσαν χωρὶς ἐλπίδα πιά. Μανώλης Αναγνωστάκης, ποιητής

Πέθανα για την Ομορφιά – και πάνω Που είχα βολευτεί μέσα στον Τάφο Που πέθανε για την Αλήθεια Κάποιος, έμπαινε Σε διπλανό Δωμάτιο – Με ρώτησε ψιθυριστά “Τι έφταιξε”; “Η Ομορφιά”, του απάντησα – “Σ’ εμένα – η Αλήθεια – Όμοια τα Δυο – Είμαστε, Αδέρφια”, είπε – Κι έτσι, σαν Συγγενείς, μιας Νύχτας –… Read More «Πέθανα για την Ομορφιά»