Αγάπη Αγνότητα Το πρώτο φιλί Ηλιοβασίλεμα Λουλούδια στα χέρια Κρίνα και τριαντάφυλλα Η αγκαλιά γέμισε Σε ποιον θα τα δώσω; Όσοι αγαπώ είναι εδώ Χαμογελάνε Μπροστά στην αιωνιότητα [20 Νοεμβρίου 2016]

Σιωπή Πληρότητα Εκπλήρωση της αιωνιότητας Ερημιά στο δωμάτιο Μια λάμπα ανοιχτή Περιμένει Έναν άνθρωπο Το φως στο παράθυρο Φυσάει απαλά Τα φύλλα παίζουν Στην αυλή Μια ξύλινη καρέκλα Ένας άνθρωπος πίνει καφέ Κυκλαδίτικο τραπέζι Ήλιος [19 Νοεμβρίου 2016]

Χορός Πρωτόγονοι γύρω από μια φωτιά Πολλές σκηνές Χαρούμενα πρόσωπα Στην αυλή του δημοτικού σχολείου Σα λευκά κρινάκια τα παιδάκια Αθωότητα Παιδικά χαμόγελα Οι γονείς χειροκροτούν Μετάβαση στην επόμενη τάξη Καλοκαίρι Οι διακοπές θα ξεκινήσουν σύντομα Ξεγνοιασιά και αίσθημα ελευθερίας [19 Νοεμβρίου 2016]

Στον τοίχο μου κρέμεται ένα γιαπωνέζικο γλυπτό μάσκα ξύλινη ενός κακού δαίμονα, βαμμένη με χρυσό. Με συμπάθεια κοιτώ τις φουσκωμένες αρτηρίες που δείχνουν πόσο κοπιαστικό είναι να είσαι κακός. Μπέρτολτ Μπρεχτ, 1898-1956, Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του 20ού αιώνα. Θεωρείται ο πατέρας του “επικού θεάτρου” (Episches Theater) στη Γερμανία.

Αθήνα 16 Νοεμβρίου 1973 Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια. Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων, Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα, Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, – πως μεγαλώνει το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου; 17 Νοεμβρίου Βαρειά σιωπή, διάτρητη απ’ τους πυροβολισμούς,… Read More 16 και 17 Νοέμβρη 1973