Στάχτη από τον ουρανό Τζιτζίκια που επιμένουν να τρυγούν τον χυμό ευπρόσωπων δέντρων του δρόμου Τεχνητά νερά που διασταυρώνονται σα σπαθιά στην πλατεία Ελευθερίας, περιβάλλοντας ένα άγαλμα ανδρός Μάχη με τις φλόγες φλόγες που καταστρέφουν που αφαιρούν Γιατί υπάρχει κι άλλη φλόγα· αυτή που καθαρίζει θερμαίνει φωτίζει· η φλόγα που ομολογεί ψυχή ζώσα εν τη… Read More Εν τη σιωπή ή Η άλλη φλόγα

Μαζεύοντας κοχύλιαέκοψε το δάχτυλό της το μικρό Μια οπή στην ομορφιά της Μια στάλα ανάμνησης ενός έρωτα τετελεσμένου Ένας πόνος κατευθείαν από το βυθό του καλοκαιριού Το αίμα που έσταξεΉταν γλυκό Το πήρε ο ήλιος Μισό για τη ΔύσηΜισό για την Ανατολή Νίκος Φωτόπουλος, «Δάνειος χρόνος»- Ποίηση 1996-2016, εκδ. Μανδραγόρας, 2018, Απ΄τη Συλλογή Το Αίνιγμα… Read More Οπή στην Ομορφιά | Νίκος Φωτόπουλος

Υπάρχω, άρα αγαπώ την αισθαντικότητά σου όλη που μου έριξε ένα βλέμμα μέσα απ’ το ανυπεράσπιστό σου πρόσωπο αμέσως. Αγαπώ, άρα υπάρχω. Πηγή: Rollo May (2017), Το θάρρος της Δημιουργίας, εκδ. Αρμός, βλέπε ειδικότερα την υποσημείωση 63 (σ. 212) που γράφει τα εξής: “Ένας φίλος μου, όταν διάβασε αυτό το κεφάλαιο σε χειρόγραφη μορφή, μου… Read More Αγαπώ, άρα υπάρχω

Είναι η ελπίδα ένα πράγμα με φτερά που κουρνιάζει στην ψυχή μου και δίχως λέξεις τραγουδάει τον σκοπό χωρίς ποτέ να σταματάει. Και πιο γλυκά Ακούγεται στην θύελλα Επαίσχυντη πρέπει να είναι η καταιγίδα που μπορεί να ταράξει το μικρό πουλί, που κράτησε τόσους πολλούς ζεστούς. Το έχω ακούσει στην πιο παγωμένη γη, Και στην… Read More ΕΛΠΙΔΑ

Εὐλογία, ἀγάπη εἰρήνη καὶ συμπόνιαθέλει κάθε ἀπελπισμένοςκαὶ αὐτὰ δοξολογεῖὅταν εἶναι εὐτυχισμένος. Εὐλογία, ἀγάπη, εἰρήνη καὶ συμπόνιαεἶναι ὁ Δημιουργὸςκαὶ παιδί του ἀγαπημένοκάθε ἄνθρωπος καλός. Ἡ συμπόνια ἔχει πρόσωπο ἀνθρώπου,ἡ εὐλογία ἔχει ἀνθρώπινη καρδιά,ἡ ἀγάπη ἔχει ἀνθρώπινη μορφὴκι ἡ εἰρήνη ροῦχο ἀνθρώπινο φορᾶ. Εὐλογία, ἀγάπη, εἰρήνη καὶ συμπόνιαὅταν θέλει ὁ ἀπελπισμένος,ἕναν ἄνθρωπο ζητάει,γιὰ νὰ εἶναι εὐτυχισμένος. Εὐλογία,… Read More Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ