Ονειρεύτηκα μια θάλασσα, μια πινελιά γαλάζιο. Κι ευχόμουν ένα κύμα της να γίνω, όπου με πάει να πηγαίνω, να έρχομαι, να φεύγω. Ονειρεύτηκα μια θάλασσα στην αγκαλιά της να κοιμάμαι. Ονειρεύτηκα μια πινελιά γαλάζιο. Ρούλα Τριανταφύλλου, γραμματέας και ποιήτρια.

Μοῦ ἀρέσει ἡ φλογέρα. Τριγυρίζω ὅλη-μέρα στὰ βουνά, ἐδῶ κι ἐκεῖ, κυνηγάω τὴ σιωπὴ μὲ τραγούδια χαρωπά. Καὶ μιὰ μέρα, τί νὰ δῶ; Στὸ γαλάζιον οὐρανό, ἕνα τόσο δὰ παιδάκι, πάνω σ᾿ ἕνα συννεφάκι, νὰ μοῦ λέει γελαστά: «Παῖξε κι ἕνα τραγουδάκι ποὺ μοῦ ἀρέσει, γιὰ τ᾿ ἀρνάκι. Παῖξε, κάνε μου τὴ χάρη!» Ἔπαιξα μὲ… Read More Εισαγωγή

Εὐλογία, ἀγάπη εἰρήνη καὶ συμπόνια θέλει κάθε ἀπελπισμένος καὶ αὐτὰ δοξολογεῖ ὅταν εἶναι εὐτυχισμένος. Εὐλογία, ἀγάπη, εἰρήνη καὶ συμπόνια εἶναι ὁ Δημιουργὸς καὶ παιδί του ἀγαπημένο κάθε ἄνθρωπος καλός. Ἡ συμπόνια ἔχει πρόσωπο ἀνθρώπου, ἡ εὐλογία ἔχει ἀνθρώπινη καρδιά, ἡ ἀγάπη ἔχει ἀνθρώπινη μορφὴ κι ἡ εἰρήνη ροῦχο ἀνθρώπινο φορᾶ. Εὐλογία, ἀγάπη, εἰρήνη καὶ συμπόνια… Read More Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ

Φαίνεται πως δεν έχεις τίποτα να πεις, αφού ολόκληρη ζωή μιλάς. Χρίστος Λάσκαρης, 1931-2008, ποιητής

«…. Τα πάντα τριγύρω του μελωδίες τού έστελναν κι αυτός απ’ το χέρι τις έπιανε και μαζί τους θροούσε Λεξούλες κρυφές στο νου του χώνονταν και νόμιζε πως Θεών κρατούσε το χέρι Έστρωσε ο ιδρώτας αλάτι στο καυτό πρόσωπό του κι η Αρμύρα του ‘δωσε χαρτί και μολύβι Γράψε του είπε γι’ Αυτά που σκέφτεσαι… Read More «Οι Βουές των Αιώνων»