Ανέκδοτα Ποιήματα

Μια βαλίτσα παρελθόντος

Σε είδα ξαφνικά μπροστά μου και κρύφτηκα μες στη βοή του κόσμου για να μη με δεις Σε προσπέρασα βιαστικά χωρίς να με δεις Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό Ίσως επειδή κουβαλάς μια βαλίτσα παρελθόντος μου Ίσως επειδή δεν θέλω να σταθώ μπροστά στον δικό σου καθρέπτη. [26 Οκτωβρίου 2015]

Ανέκδοτα Ποιήματα

Όταν τα ακροδάκτυλα ψηλαφίσουν την αιωνιότητα

Όταν τα ακροδάκτυλα ψηλαφίσουν την αιωνιότητα εικόνες άρρητες του Παραδείσου θα αναδυθούν και θα ξετυλιχθούν μνήμες λευκές με πρόσωπα αθώα και αγνά Νεογέννητα χαμόγελα σε απάνθισμα ευφροσύνης και ονείρου καλλώπισμα θα ευφράνουν τη νέα γη Σώματα ηλιόμορφα πρόσωπα φωτεινά θα χαροποιούν Ιστορίες αγαθοσύνης θα ακουστούν Όλα θα αναβαπτιστούν στο Φως Όλα θα είναι καινά και… Read More Όταν τα ακροδάκτυλα ψηλαφίσουν την αιωνιότητα

Ποίηση

Ελπίζω εις το μέλλον

Το παρελθόν είν’ όνειρον, πόθων σπασμοί, ελπίδες, και το παρόν μαστίζουσιν εισέτι καταιγίδες• μας πλήττει πρώτον ο Θεός την ευτυχίαν στέλλων, ελπίζω εις το μέλλον. Το παρελθόν ήτο μικρός τις κόκκος εις το χώμα, και το παρόν δενδρύλλιον πατούμενον ακόμα, δένδρον θα γίν’ εις τον Θεόν τους κλάδους αποστέλλον, ελπίζω εις το μέλλον. Το παρελθόν… Read More Ελπίζω εις το μέλλον

Ανέκδοτα Ποιήματα

Όταν είμαι κοντά σου

Όταν είμαι κοντά σου νιώθω σαν το παιδί φωτίζω την χαρά σου σαν αναμμένο κερί. Όταν είμαι κοντά σου όλα μοιάζουν γιορτή συναντώ τη ματιά σου κι ανασταίνεται η γη. Όταν είμαι κοντά σου βάζω καινούργια αρχή Όταν βρίσκομαι μακρυά σου προσμένω μια χαραυγή. [25 Οκτωβρίου 2015]

Ανέκδοτα Ποιήματα

Μοναξιά

Ο ουρανός σίγασε Έξω από το παράθυρο χειμωνιάζει Μυρίζει καμμένο ξύλο τζακιού Νιώθω λες και βρίσκομαι σε χωριό Μόνη στο δωμάτιο Ο αγαπημένος μου φίλος μακρυά Mια αγαπημένη φίλη συγγράφει Και εγώ στέκομαι εδώ Μοναξιά. [24 Οκτωβρίου 2015]