— Χαϊκού —
Χαϊκού 148
Μακάριο φως έλουζε το πρόσωπο του ιερέα.
Μακάριο φως έλουζε το πρόσωπο του ιερέα.
Μες το φως κρύβεις της αιωνιότητας τα χρυσά κλειδιά.
Φως του ποιητή επισκίασε εμέ ζητώ κάθαρση.
Ήταν όμορφη γεμάτη ουράνιο κάλλος εκείνη.
Εράσμιο φως λούζει το πρόσωπό του μέσα στη νύχτα.