Αγκαλιασμένοι
σαν δυο μικροί γλάροι
λουζόμαστε φως.

Παρακαλώ σε
αγάπη, φέρ'τον εδώ
στην αγκαλιά μου.

Ανέσπερο φως
κατοίκησε εντός μου
απ' τη ματιά σου.

Ξέπλεκα μαλλιά
σα στάχυα ξανθά που
κουβαλάνε φως.

Έμεινα μόνη
στοχαζόμενη το φως
που κρύβεις εσύ.

Τριαντάφυλλα
κρέμονται στα μαλλιά σου
σαν άνθη φωτός.

Λευκή ζωή μου
από τα γιασεμιά σου
γέμισα με φως.

Κρατώ στα χέρια
με μεγάλη προσοχή
το φως της ψυχής.

Επιθυμώ φως
για να μάθω ν' αγαπώ
την ομορφιά σου.

Στο ήσυχο φως
καθρεπτίζομαι δειλά
προσμένοντάς σε.

Διαθλώντας το φως
στη θάλασσα γέμισα
λευκή γαλήνη.

Σε ξεχωρίζω
αγαπημένε μου και
μέσα στο πλήθος.

Αγαπώ το φως
εκείνο της ματιάς σου
που λάμπει νύχτα.

Σ' αγαπώ πολύ
Ανάσα της θάλασσας
δρόσισε εδώ.

Αχ ένα φιλί
δώσε μου στο μέτωπο
γιατί σ' αγαπώ.

Αιώνιο φως
κατοίκησε εντός μου
Εσέ προσμένω.

Βελούδινο φως
διαχεόταν εντός μου
από τον ουρανό.

Δως μου λίγο φως
από αυτό που κρατάς
εντός των χεριών.

Αναζητώ φως
στο σκοτάδι του κόσμου
για να πορευθώ.

Φως στα χέρια σου
κρατάς κι ανασαίνεις
μύρο του Θεού.

Οι λευκοί κρίνοι,
τα γράμματα και το φως
στο γραφείο σου.

Εντός του νου μου
ναούς και κατοικίες
επισκέπτομαι.

Ξανθός άγγελος
την αγάπη εντός μου
εξημέρωσε.

Η πεταλούδα
πετάει χαρούμενη
μέσα στη νύχτα.

Δύο γράμματα
σου έστειλα για να 'ρθεις
να σ' αγαπήσω.

Μέσα στη νύχτα
το φως του προσώπου σου
ζητώ απόψε.

Σαν θυμίαμα
ανεβαίνει η ευχή
από στόμα αγνό.

Στο Όρος Άθως
μοναχοί προσεύχονται
νύχτα και μέρα.

Μες της θάλασσας
τα γαλάζια μυστικά
κρύφτηκε γυμνός.

Τα άνθη φωτός
χρωματίζουν το χώμα
αγαπώντας το.

Το αττικό φως
καλύπτει τον ουρανό
με ησυχία.

Φως της ψυχής μου
επισκίασε όλη
την ύπαρξή μου.

Φως της αγάπης
επίσκεψε εντός μου
τα κεκρυμμένα.

Μακάριο φως
έλουζε το πρόσωπο
του ιερέα.

Μες το φως κρύβεις
της αιωνιότητας
τα χρυσά κλειδιά.

Φως του ποιητή
επισκίασε εμέ
ζητώ κάθαρση.

Ήταν όμορφη
γεμάτη ουράνιο
κάλλος εκείνη.

Εράσμιο φως
λούζει το πρόσωπό του
μέσα στη νύχτα.

Γράφω χαϊκού
για να γεμίσω με φως
σελίδες χαρτιού.

Σταμάτα να κλαις
και ψάξε να βρεις τι φως
κρατάς στα χέρια.

Θα συναντήσεις
πέταλα των λουλουδιών
καθώς περπατάς.

Είσαι κοντά μου.
Ανθίζουν τα λουλούδια
στο πανέρι μου.

Εσύ θερμαίνεις
το νου και την καρδιά μου
σαν ηλιαχτίδα.

Επισκέψου με.
Σαν αέρας απαλός
απόψε φύσα.

Δεν θα ήθελα
να μη συλλέξεις ήλιο
από το λιβάδι.

Γράφω λέξεις φως
σ' ένα παλιό πάπυρο
και σε θυμάμαι.

Θα συναντήσεις
αγάπη και λύτρωση
γύρω από εμέ.

Είσαι κοντά μου
και αισθάνομαι χαρά
αγαπημένε.

Η αγάπη σου
σαν κρυστάλλινη πηγή
με ποτίζει φως.

Ταξίδι μακρύ
εκείνο που αγαπάς
ενδύοντας φως.

Όταν αγαπάς
χάνεσαι ολόκληρος
σε μια αγκαλιά.

Μακριά η νύχτα
έρωτα αναδύει
σάρκας άρωμα.

Αγαπάς πολύ
τα κίτρινα λουλούδια
που κουβαλούν φως.

Όταν νυχτώνει
ντύνεις το σώμα με φως
αγαπημένε.

Εις το λευκό φως
καθρεπτίζεσαι εσύ
επουράνιε.

Ηλιαχτίδα μου
φως ψυχής και όνειρο
αγάπησέ με.

Αποκαλύψου
ως κοχύλι θαλάσσης
και τραγούδησε.

Αποκάλυψε
εντός σου τον ουρανό
απόψε μπορείς.

Βρεγμένο χώμα
ευωδία του Θεού
μυρίζει εδώ.

Θ' ανακαλύψεις
της καρδιάς τα μυστικά
σκάβοντας εδώ.

Ήλιου ακτίνα
άνθος των οφθαλμών μου
σε αγαπάω.

Τα κεκρυμμένα
της ψυχής μου αγαθά
είναι για σένα.

Ο έρωτάς σου
της κρυστάλλινης πηγής
δροσερό νερό.

Αγαπημένε
ηλίου φως να κρατάς
το κεκρυμμένο.

Πνευματοφόρος,
απρόσιτης ομορφιάς
η προσευχή Του.

Ευφορία γης
είν' το αποτέλεσμα
της προσευχής Του.

Σε αναζητώ
σε λιθόστρωτο δρόμο
σαν πετραδάκι!

Χριστός ανέστη
Έφερε φως στον Άδη
Αθανασία!

Έβρεξε πολύ
καθαρός ο καθρέπτης
αυτοκινήτου.

Ήταν άνοιξη
όταν αναζήτησα
την αγάπη σου.

Μέσα στις λέξεις
το φως του ουρανού σου
κατοπτρίζεται.

Η αγάπη μας
στολίζει τον ουρανό
ηλιοπλασμένη.

Μύρισε ρόδο
στο απάνεμο λιμάνι
μέσα στη βάρκα.

Αποκοιμήθηκε
στην παλάμη του Θεού
συγχωρεμένος.

Μακάριο φως
λούζει το πρόσωπό του
αυτή τη νύχτα.

Σαν λευκά κρίνα
μυρίζουν στο τραπέζι
τα πορτοκάλια.

Λευκό βότσαλο
έμοιαζε κι εκείνος
πάνω στην άμμο.

Σώμα εύμορφο
αγάπη επιθυμείς
αυτό το βράδυ.

Αγάπης σημάδι
του ουρανού μαγνάδι
απλώνεται ΄δω.

Μπροστά στη σιωπή
στον ήσυχο ουρανό
καθρεπτίζομαι.

Πράσινα νερά
όμορφη πεταλούδα
επισκέπτεται.

Είναι για σένα
το γλυκό στο τραπέζι
Σε περιμένω.

Άνθος της ψυχής,
βάλσαμο και γιατρικό
μου σε αγαπώ.

Αγάπη ζητώ
στον έναστρο ουρανό
να λάμψω δειλά.

Ένα πρωινό
έβρεχε αλήθεια
στο μπαλκόνι μου.

Λευκή η νύχτα
το νυφικό κρεβάτι
ετοιμάζεται.

Λευκά σεντόνια
μυρίζουν το άρωμα
τριαντάφυλλου.

Άρωμα της λήθης
μύρισε στο σπίτι με
τις αναμνήσεις.

Γυάλινο βάζο
κρατά στα χέρια της και
λέει "σ' αγαπώ".

Στο κατάστρωμα
αρμύρα στον αέρα
δροσιά στο πλοίο.

Αρχιπέλαγος
τα όμορφα δελφίνια
βλέπω στον αφρό.

Μυρωδιά πεύκου
εντός του τροχοφόρου
μέσα στη νύχτα.

Τα σύννεφα μου
εξομολογήθηκαν
ξάστερη νύχτα.

Ψυχή λυτρώσου
απ' το πέπλο του ψεύδους
γίνε λεύτερη.

Ταξίδι χεριών
αγγίζει ορίζοντα
έναστρη νύχτα.

Λογαριασμένη
η αγάπη μου εδώ
σε περιμένει.

Φύλλα φοινικιάς
ήλιος καλοκαιρινός
ίσκιος ελαφρός.

Νέα παλάμη
θέληση ανίσκιωτη
κρατά στο χέρι.

Στιγμές μοναξιάς
δημιουργώ χαϊκού
στο λευκό χαρτί.

Λευκό πρόσωπο
καστανόξανθα μαλλιά
ρόδινα χείλη.

Λευκά βότσαλα
στην άκρη της θάλασσας
συναντώ κρυφά.

Ατέλειωτο φως
λούζει το πρόσωπό της
κάλλος ουρανού.

Όραμα παιδιού
γαλάζιες πεταλούδες
περπατούν γύρω.

Άλλαξε χρώμα
ο γαλανός ουρανός
τώρα κοιμάται.

Αγνή αγάπη
μυρώθηκες και πήρες
μυστικό ρόδο.

Νύχτα απόψε
ταξίδι της αγάπης
ονειρεύομαι.

Ο χρυσός ήλιος
καθρέπτης στα νερά σου
πράσινη λίμνη.

Μαλλιά ξέπλεκα
του ανέμου άγγιγμα
ερωτεύονται.

Ποίημα γράφω
μια φούχτα πεταλούδες
σκορπίζω στη γη.

Ιαπωνία
ανθισμένες κερασιές
άρωμα παντού.

Αιώνια ψυχή
έχεις το φως πάνω σου
αθανασία.

Μυστικό κλειδί
ξεκλειδώνει δειλά της
ψυχής κύματα.

Σταγόνες βροχής
ρέουν στο πρόσωπό μου
πλήρης κάθαρση.

Καρυάτιδα
απόλυτο το κάλλος
λευκό φως γύρω.

Λευκές ιδέες
στην άγραφη σελίδα
περιμένουνε.

Τα αηδόνια
παίζουνε στον ουρανό
στέκονται ψηλά.

Ευωδίες γης
άνθη της μανταρινιάς
κάτω στο πάρκο.

Μορφές που φεύγουν
βιαστικό περπάτημα
οι περαστικοί.

Χέρι σα κλαδί
απλώνεις στον ουρανό
να πιάσεις ήλιο.

Τριανταφυλλιές
πατήματα του ανέμου
τις αγγίζουνε.

Φως στη βεράντα
παιδικό χαμόγελο
τραγούδι αυλού.

Φωτεινό σώμα
η έκπαγλη σελήνη
εμέ φωτίζει.

Οι λέξεις γυμνές
ύλη των αισθημάτων
φέρνω στη φούχτα.

Κυριακή πρωί
ο ήχος της καμπάνας
σημαίνει στ' αυτί.

Μια πεταλούδα
μυρωδιές της τουλίπας
ονειρεύεται.

Ανοιχτές είναι
οι αγκάλες τ΄ουρανού
σε περιμένουν.

Ανθίζουν κρίνα
χορτάρι του ουρανού
φυτρώνει ψηλά.

Χέρι του Θεού
κρατάει τον ουρανό
για να μη βρέξει.

Στο μανουάλι
κεράκι αναμμένο
χώματα κλαίω.

Βρύση ανοιχτή
δάκρυα στα μάτια μου
ύδωρ λησμονιάς.

Λέω προσευχή
ευωδιάζουν οι βιόλες
πριν να κοιμηθώ.

Ακούω νερά
μυστικά της θάλασσας
άκρη του γυαλού.

Ερυθρούς καρπούς
και περιττά πράγματα
κρατώ στο χέρι.

Γριά γυναίκα
ρυτίδες στο πρόσωπο
χαρά σκορπάει.

Η θάλασσά σου
κύμα βαθυκύανο
βρέχει το χέρι.

Κίτρινο φύλλο
φθινοπωρινό βράδυ
πέφτει στη γη.

Χέρι της άμμου
καλοκαιρινό βράδυ
ζητάω στοργή.

Το καλοκαίρι
ξόδεψα τον άνεμο
στο μεγάλωμα.

Γυρεύω λέξεις
για να γράψω χαϊκού
σε ένα χαρτί.

Αχτίδες φωτός
πέφτουν στο στασίδι μου
από τον τρούλο.

Άνθη λεμονιάς
τοποθετεί στα μαλλιά
στολή αρετής.

Στο πρώτο φιλί
το γιασεμί σωπαίνει
η ίδια ριγά.

Χαμηλά κοιτά
υψώνει το πρόσωπο
καθαρό βλέμμα.

Αγνή η ψυχή
της κατοικεί σε ένα
τρυφερό σώμα.

Βροχή στο χέρι
σύννεφα του ουρανού
ονειρεύομαι.

Στην εκκλησία
ουράνιο περιβόλι
εξαπτέρυγα.

Άγγελοι πάνω
στην παλάμη του Θεού
σε προστατεύουν.

Ουράνιο σώμα
τα επάνω σύννεφα
εμέ κοιτάζουν.

Δυνατό χέρι
τύλιξε τον άνεμο
σε μια σπιθαμή.

Μεθώ άρωμα
το κρασί της φοινικιάς
στα δάκτυλά μου.

Αγνά τα χέρια
ολόλευκο παλάτι
επισκέπτονται.

Μόνη στο σπίτι
ζητιανεύει αγάπη
αδελφή ψυχή.

Στο παράθυρο
μυρίζει βασιλικός
όπως ο Σταυρός.

Μικρή οικία
ανοικτό παράθυρο
θεάμα φωτός.

Ανοιχτή είναι
η θύρα Παραδείσου
ουρανού χαρά.

Χρυσή η άμμος
καλοκαιρινός ήλιος
σκεπάζει δειλά.

Διάφανος βυθός
της θάλασσας κύματα
ονειρεύομαι.

Βράδυ χειμώνα
ο έναστρος ουρανός
ουράνιο φως.

Έξω στον κάμπο
στάχυα τα χέρια σου
με χαϊδεύουν.

Καθάριο νερό
πηγή της μητρότητας
κρατώ στο χέρι.

Κόκκινο χρώμα
ματωμένο φεγγάρι
βγαίνει απόψε.

Το όνομά σου
χάραξα στο χώμα μου
σώμα μυστικό.

Καρπός έρωτα
χαρούμενο παιδάκι
στον κήπο παίζει.

Άνθη λιβαδιού
το άρωμα γιασεμιού
στην παλάμη μου.

Πρόσωπο χλωμό
ένα βράδυ άνοιξης
είπες "Σ' αγαπώ".

Μεγάλο κύμα
του ωκεανού δροσιά
σταγόνες ζητώ.

Νερό θαλάσσης
κρατώ στην παλάμη μου
υγρό πρωινό.

Πόνος μεγάλος
ραγισμένο ποτήρι
το χέρι κρατά.

Βράδυ σκοτεινό
το φεγγάρι κίτρινο
βαδίζω αργά.

Στενός ο δρόμος
περπατάω δίπλα σου
χέρι ξενικό.

Η αγάπη μας
ημέρες νιότης έχει
κύματα αγνά.

Σώμα μου γυμνό
αγάπη τυλίγεσαι
κρασί κόκκινο.

Πετά ο γλάρος
κατάμεστος ουρανός
σιγή ιχθύος.

Μόνος στο δάσος
φωνή περαστικού
βραχύς ο δρόμος.

Ουρανός κενός
σύννεφα τα χέρια σου
εμέ τυλίγουν.

Φως μου δυνατό
σε προσδοκώ έντονα
εδώ απόψε.

Μουσική ακούς
φωνές πλανητών
ηχούν μπροστά μας.

Το σε αγαπώ
ηχόχρωμα της βροχής
γίνεται χώμα.

Δίνει αγάπη
παίρνει χαρά και λύπη
γερνά το σώμα.

Πράσινο χάδι
μαραμένα λουλούδια
ο κήπος βλέπει.

Σεμνό το χώμα
δυνατή η αγάπη
άρωμα φωτός.

Πέντε σταγόνες
βροχή και ένα σώμα
γερά πλαγιάζουν.