T’ άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτηςεπιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν. T’ άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου,τη δική σου φωνήόχι εκείνη που σ’ αρέσει·μουσική σου είναι η ζωήαυτή που σπατάλησες.Mπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλειςαν καρφωθείς σε τούτο τ’ αδιάφορο πράγμαπου σε ρίχνει πίσωεκεί που ξεκίνησες. Tαξίδεψες, είδες πολλά φεγγάρια πολλούς ήλιουςάγγιξες νεκρούς και… Read More Θερινό Ηλιοστάσι, Η’ | Γιώργος Σεφέρης

Τη φλόγα τη γιατρεύει η φλόγα όχι με των στιγμών το στάλαγμα αλλά μια λάμψη, μονομιάς· όπως ο πόθος που έσμιξε τον άλλο πόθο κι απόμειναν καθηλωμένοι ή όπως ρυθμός της μουσικής που μένει εκεί στο κέντρο σαν άγαλμα αμετάθετος. Δεν είναι πέρασμα τούτη η ανάσα οιακισμός κεραυνού. Πηγή: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, Γιώργος Σεφέρης (1900-1971),… Read More Πάνω σε μια χειμωνιάτικη αχτίνα (Ζ΄) | Γιώργος Σεφέρης

Στάχτη από τον ουρανό Τζιτζίκια που επιμένουν να τρυγούν τον χυμό ευπρόσωπων δέντρων του δρόμου Τεχνητά νερά που διασταυρώνονται σα σπαθιά στην πλατεία Ελευθερίας, περιβάλλοντας ένα άγαλμα ανδρός Μάχη με τις φλόγες φλόγες που καταστρέφουν που αφαιρούν Γιατί υπάρχει κι άλλη φλόγα· αυτή που καθαρίζει θερμαίνει φωτίζει· η φλόγα που ομολογεί ψυχή ζώσα εν τη… Read More Εν τη σιωπή ή Η άλλη φλόγα

Μαζεύοντας κοχύλιαέκοψε το δάχτυλό της το μικρό Μια οπή στην ομορφιά της Μια στάλα ανάμνησης ενός έρωτα τετελεσμένου Ένας πόνος κατευθείαν από το βυθό του καλοκαιριού Το αίμα που έσταξεΉταν γλυκό Το πήρε ο ήλιος Μισό για τη ΔύσηΜισό για την Ανατολή Νίκος Φωτόπουλος, «Δάνειος χρόνος»- Ποίηση 1996-2016, εκδ. Μανδραγόρας, 2018, Απ΄τη Συλλογή Το Αίνιγμα… Read More Οπή στην Ομορφιά | Νίκος Φωτόπουλος

Υπάρχω, άρα αγαπώ την αισθαντικότητά σου όλη που μου έριξε ένα βλέμμα μέσα απ’ το ανυπεράσπιστό σου πρόσωπο αμέσως. Αγαπώ, άρα υπάρχω. Πηγή: Rollo May (2017), Το θάρρος της Δημιουργίας, εκδ. Αρμός, βλέπε ειδικότερα την υποσημείωση 63 (σ. 212) που γράφει τα εξής: “Ένας φίλος μου, όταν διάβασε αυτό το κεφάλαιο σε χειρόγραφη μορφή, μου… Read More Αγαπώ, άρα υπάρχω