Με το βλέμμα στο κενό έβαλε το κλειδί στην πόρτα κίνηση μηχανική συγκεκριμένη ασθενική. Κάθε μέρα 9:10. Κίνηση εναρμονισμένη επανειλημμένη. Έβαλε το παλτό στην ντουλάπα κίνηση περιποιητική ως προς το παλτό πιο πολύ. Έβαλε το μεσημεριανό φαγητό στο φούρνο μικροκυμάτων κίνηση καταθλιπτική το ξαναζεσταμένο πιάτο. Έβγαλε τα παπούτσια κι έκατσε στον καναπέ κίνηση καθοριστική για… Read More Ένα ακόμη βράδυ | Κωνσταντοπούλου Νίκη

Μα εκείνη· να τον αγαπά τόσο να συναλγεί μαζί του\ στους πόνους του στους φόβους του στα όνειρά του στις επιθυμίες του στις διεκδικήσεις στα σχίσματα και τις διαιρέσεις στο θυμό για το κοινό καλό στων εχθρών τους τις αφαιρέσεις στης αγάπης τους τις προσθέσεις στων παιδιών τους τις θέσεις στων κορμιών τους τις αντι-θέσεις\… Read More Σ υ ν α λ γ ί α·

Φύσα χαρές στους ανθρώπους μοίρασε δώρα των αρετών σου μύρισε σε νέους τόπους την ανδρεία του σώματός σου ————————— Δρόσισε τ’ άνθη κάμπων με την πνοή του πνεύματος υπό του έρωτος σμιλεύματος ο ήλιος μας ορά λάμπων ————————— Έχει αλήθεια η ματιά σου την αγάπη μου δέξου φωνές ξένων μη ανατρέξου· τύλιξέ με στην αγκαλιά… Read More Και συ την αγάπη μου δέξου

άφησέ με να αν-ιχνεύσω την ανάπτυξή σου είμαι ελλιπής σε αγάπη και βρίσκομαι σε απάτη ζητώντας την κατα-γραφή σου Είμαι επιστήμων και μετρώ την καθημερινότητά σου, αντικείμενα και ξένο θυμό για να επιβεβαιωθώ κοντά σου Ζυγίζω εσέ και τα λόγια στο βάθρο στερεοτύπων απ’ της καρδιάς τ’ αναλόγια απέχω ψυχο-χτύπιων Η κοινωνία της αγάπης; ανεκδοτολογική… Read More δοκιμασία αν-ίχνευσης

Δε με κατάλαβες’ όλη τη νύχταήμουνα πλάι σου, προσπαθούσανα κλείσω τα παράθυρα, πάλευα – όλη νύχτα. Ο αγέρας επέμενε. Άπλωσα τότε τις παλάμες μου πάνω σου σαν δυο φύλλα ουρανού, και σε σκέπασα.Έπειτα βγήκα στον εξώστη και κοίταζα δίχως χέρια τον κόσμο. Πηγή: itravelpoetry Νικηφόρος Βρεττάκος- Ολονυχτία, Το βάθος του κόσμου, 1961