Υπ. αριθμ. {668} “Φύση” είναι αυτό που βλέπουμε- Το Απόγευμα-ο Λόφος- Ο Σκίουρος-η Έκλειψη-ο Ζούζουνας- Κι ακόμα-Φύση είναι οι Ουρανοί- Φύση είναι αυτό που ακούμε- Ο Κότσυφας-η Θάλασσα- Είναι η Βροντή-ο Γρύλλος- Κι ακόμα-Φύση Αρμονία είναι- Φύση είναι αυτό που ξέρουμε- Την τέχνη όμως δεν έχουμε για να το πούμε- Τόσο αδύναμη η Σοφία Μας… Read More Άτιτλο

Βρέχει… Μία κυρία εξέχει στη βροχή μόνη πάνω σ’ ένα ακυβέρνητο μπαλκόνι. Κι είναι η βροχή σαν οίκτος κι είναι η κυρία αυτή σαν ράγισμα στη γυάλινη βροχή. Το βλέμμα της βαδίζει στη βροχή, βαριές πατημασιές καημού τον βρόχινό του δρόμο γεμίζοντας. Κοιτάζει… Κι όλο αλλάζει στάση, σαν κάτι πιο μεγάλο της, ένα ανυπέρβλητο, να… Read More Μια μετέωρη κυρία

Εκείνος ο άνθρωπος Εκείνος που πουλάει τις τσακμακόπετρες Στεφανωμένος από λάμψεις μες στη νύχτα Φωνάζει στους διαδρόμους του σταθμού Ζαβέλ Κι ενοχλεί με τις φωνές του Τους πιο πολλούς περαστικούς Όμως το βλέμμα που καίει Στο νου τους φέρνει αισθήματα καλά Να είστε ευγενικοί Φωνάζει ο άνθρωπος Να είστε ευγενικοί με τις τροφές Να είστε… Read More Να είστε ευγενικοί

Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάκτυλά μου χωρίς να πιω ούτε μια στάλα. Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα. Ένα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα, δεν έχω άλλη συντροφιά. Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου. Γιώργος Σεφέρης,… Read More Μυθιστόρημα, ΙΗ’

Λευκά σεντόνια μέσα σε μια ντουλάπα Κόκκινα σεντόνια πάνω σ’ ένα κρεβάτι Ένα παιδί μέσα στη μάνα του Η μάνα του μέσα στις ωδίνες Ο πατέρας μέσα στο διάδρομο Ο διάδρομος μέσα στο σπίτι Το σπίτι μέσα στην πόλη Η πόλη μέσα στη νύχτα Ο θάνατος μέσα σε μια κραυγή Και το παιδί μέσα στη… Read More Πρώτη μέρα