Επτά φορές περιφρόνησα την ψυχή μου: Την πρώτη φορά όταν την είδα να δειλιάζει μπροστά στη λαχτάρα της να φτάσει στα ύψη. Τη δεύτερη φορά όταν την είδα να κουτσαίνει μπροστά στους ανάπηρους. Την τρίτη φορά όταν της δόθηκε να διαλέξει ανάμεσα στο δύσκολο και το εύκολο και εκείνη διάλεξε το εύκολο. Την τέταρτη φορά… Read More Επτά φορές περιφρόνησα την ψυχή μου
Μια γιαγιά κρατά από το χέρι ένα παιδάκι. Πηγαίνουν βόλτα το μεσημέρι για ν’ αφήσουν τη μαμά να κοιμηθεί. Ήσυχη. Στο δρόμο το παιδάκι βλέπει μια μανταρινιά. Ρωτάει τη γιαγιά του δείχνοντας: -Πώς το λένε αυτό το μανταρίνι; -Κλημεντίνη. -Γιατί γιαγιά; -Για να ξεχωρίζει από τα άλλα μανταρίνια. Παραδίπλα με δυσκολία αναγνωρίζει μια συκιά. Ρωτάει… Read More Όταν από μικρός μαθαίνεις την αλήθεια…
Αισθάνομαι ότι πενθώ για την πατρίδα μου. Πάει καιρός τώρα. Πονέσαμε, είναι αλήθεια. Όλη την εβδομάδα ζήσαμε ένα παιχνίδι ερμηνειών. Να μάθετε κάτι όμως: Εμείς θα φάμε σκουπίδια, αλλά θα μείνουμε όρθιοι. [5 Ιουλίου 2015]
Οι μεγαλύτερες καταστροφές πάντοτε έγιναν απ’ αυτούς που νόμιζαν πως κάνουν το καλό που μιλούσαν δίχως να τους έχει μιλήσει πριν ο Χριστός να μην τους έχει πει ούτε μια λέξη αυτοί τιμώρησαν τον Χριστό που δεν τους μίλησε κι έκαμαν τους ανθρώπους τόσο φτωχούς με τα συχνά νομοθετήματα και τις απαγορεύσεις κουράστηκαν και κούρασαν… Read More Η αγιότητα
Ι Το φως διαμοιράστηκε σε αχτίδες η αγάπη λαξεύτηκε σε άσπρα βράχια δεν κοιτάζω πια σε πινακίδες και ας έχει ο δρόμος αγκάθια. ΙΙ Την αγάπη έχω οδηγό δεν υπάρχει πια πάλη κινούμαι προς το καλό δίχως κακό στην αγκάλη. ΙΙΙ Η ψήφος είναι μυστική το χέρι μου αγνό η καρδιά μου ανοιχτή περιμένει το… Read More Πέντε τετράστιχα