Ανέκδοτα Ποιήματα

Νύχτα στο δάσος σε πρωτοαγάπησα

Στόλισες τα καστανά μαλλιά με λευκά άνθη Μου κράτησες το χέρι και με οδήγησες στο δάσος με τα ψηλά δέντρα και τα πλατιά φύλλα Με έντυσες με αγάπη Μου προσέφερες λουλούδια μυροβόλα Το σώμα σου λύχνος που φωτίζει τα σιωπηλά της νύχτας Το χάδι σου άνοιξη στης καρδιάς τον χειμώνα Μέσα από τα χέρια σου… Read More Νύχτα στο δάσος σε πρωτοαγάπησα

Ανέκδοτα Ποιήματα

Σύντομα

Bαδίζω μόνη Μέσα στο φωτεινό δωμάτιο Αγκαλιάζω το στερέωμα του ουρανού Απεραντοσύνη Αίσθημα της παρουσίας του Θεού Ο χρόνος ενοποιείται Ο χώρος καταργείται Όλα προσανατολίζονται στην αιωνιότητα Όλα θα αναγεννηθούν σύντομα. [6 Ιουνίου 2016]

Ανέκδοτα Ποιήματα

Σε υποδέχομαι

Σε υποδέχομαι πρόσωπο αγγελικό σώμα μυρωμένο ανάσα θαλάσσης κεριού φως Σε υποδέχομαι στο βαθύ σκοτάδι χρωματίζοντας αγάπη του ουρανού την άκρη αρωματισμένε βασιλικέ Σε υποδέχομαι με το πρώτο φιλί στο πολύχρωμο δείλι νιώθω τα χείλη να γίνονται τριαντάφυλλο Σε υποδέχομαι με λαμπάδα λευκή με βλέμματος καθαρότητα με ανυπόδυτη αγνότητα εσένα προϋπαντώ. [4 Ιουλίου 2016]

Ανέκδοτα Ποιήματα

Μέσα στο σκοτάδι του γαλαξία

Απόψε η πύλη της αιωνιότητας είναι ανοιχτή Περπατώ με αγγέλους στα σκαλοπάτια του ουρανού Μη φεύγεις Για εσένα φυλάω τις πρώτες μου ανάσες στον κήπο Για να με περπατήσεις και με ξεναγήσεις Σε τοπίο ονειρικό Μετουσίωση υπόσχεσαι Και εγώ δρασκελίζομαι στα χέρια σου Γυρεύοντας το πρώτο φιλί Ένα στοργικό χάδι στην Ανατολή Θα σου χαρίσω… Read More Μέσα στο σκοτάδι του γαλαξία