Στόλισες τα καστανά μαλλιά με λευκά άνθη
Μου κράτησες το χέρι και με οδήγησες
στο δάσος με τα ψηλά δέντρα
και τα πλατιά φύλλα
Με έντυσες με αγάπη
Μου προσέφερες λουλούδια μυροβόλα

Το σώμα σου λύχνος που φωτίζει τα σιωπηλά της νύχτας
Το χάδι σου άνοιξη στης καρδιάς τον χειμώνα
Μέσα από τα χέρια σου ανατέλλει ελπίδα
για έναν αγαθότερο κόσμο
για μια αγάπη σαν κρυστάλλινο νερό
που ποτίζει την ψυχή με παραμυθία

Ευρισκόμενη στην αγκαλιά σου
δεν σταματώ να ονειρεύομαι
την πόρτα του ουρανού ανοιχτή
για να πλυθώ με λευκό φως
και να ανοίξω δρόμο για την αιωνιότητα
τώρα που κάθε φιλί γίνεται πραγματοποιήσιμη ευχή

Νύχτα στο δάσος σε πρωτοαγάπησα.

[9 Ιουλίου 2016]