Στην προσπάθειά μου να μεγαλώσω Έπεσα χάμω σε πέτρινο δρόμο Χτύπησα στο γόνατο και μάτωσα Πρέπει να έκλαψα λιγάκι Αλλά μετά σηκώθηκα Οι πληγές έκλεισαν Τα τραύματα επουλώθηκαν Και εγώ γιατρεύτηκα Από τραύματα παιδικών χρόνων Τώρα μεγάλωσα Και όντας μεγάλη Έπαψα να πέφτω χάμω Έχω σθένος και όραμα Για δράση κι ελευθερία Γι’ αυτό Τώρα… Read More Παιδικοί χρόνοι

Μια άγραφη σελίδα χαρτιού ένα απογευματινό άρωμα γιασεμιού χαμόγελα με μακαριότητα λεμονανθοί ντυμένοι με σεμνότητα είναι όσα κρατώ για εσένα κεκρυμμένα στο φως τ’ ακουμπώ με μια πρωτόγνωρη αγνότητα μια πρωτότοκη αγαθότητα από το χέρι του Θεού στο στερέωμα τ’ ουρανού. [27 Δεκεμβρίου 2016]

Κρατώ στα χείλη λόγια ανείπωτα για όσους έφυγαν για εκείνους που ήρθαν για άλλους που δεν τόλμησαν Λόγια παραπόνου για όσους δεν προσπάθησαν Λόγια επαινετικά για όσους αγάπησαν Λόγια παρηγορητικά για όσους μας άφησαν Λόγια συγχωρητικά για όσους παραστράτησαν Λόγια Μόνο λόγια Για όσους αγάπησα. [26 Δεκεμβρίου 2016]

Σε όποιον μιλούσε του πουλούσε ελπίδα ένα όραμα για την πατρίδα μοίραζε άρωμα ακριβό Τριγυρνούσε σε πεζοδρόμια και πλατείες εκεί που συναντάς αθωότητα κι αλητείες για να σκορπίσει την φωτεινή ελπίδα Δίχως ντροπή δίχως πατρίδα δίχως εγωισμό κι ασπίδα μιλούσε για ελευθερία εκείνη που κατοικεί εν τη αγνή καρδία Κάποιοι χαμογελούσαν Άλλοι τον εκλάμβαναν για… Read More Πωλητής ελπίδος

Όσοι δεν έφυγαν της λευτεριάς το σώμα ποθούν σαν το αγέρι που κεντά ο ουρανός Όσοι δεν έφυγαν στης λησμονιάς το δώμα βλέπουν ψηλά τ΄αστέρι που φωτίζει αλλιώς Όσοι δεν έφυγαν της πατρίδας το χώμα οσφραίνονται στο χέρι και γεμίζουν φως Όσοι δεν έφυγαν; Ονειρεύονται ακόμα ένα λευκό περιστέρι που θα στείλει ο Θεός. [24… Read More Όσοι δεν έφυγαν