Στην προσπάθειά μου να μεγαλώσω
Έπεσα χάμω σε πέτρινο δρόμο
Χτύπησα στο γόνατο και μάτωσα
Πρέπει να έκλαψα λιγάκι
Αλλά μετά σηκώθηκα
Οι πληγές έκλεισαν
Τα τραύματα επουλώθηκαν
Και εγώ γιατρεύτηκα
Από τραύματα παιδικών χρόνων
Τώρα μεγάλωσα
Και όντας μεγάλη
Έπαψα να πέφτω χάμω
Έχω σθένος και όραμα
Για δράση κι ελευθερία
Γι’ αυτό
Τώρα μόνο χαμογελάω
Μπροστά στο απέραντο
Σύνορο τ’ ουρανού.

[27 Δεκεμβρίου 2016]