Καλοκαίρι Κρητική γη Θαλάσσια αύρα Φιλοξενία Μαντινάδες Ντάκος Ξεροτήγανο Παραδοσιακοί χοροί Τουρίστες Χαμογελαστοί άνθρωποι Φίλοι Τώρα, μπορώ και υπάρχω Θάλασσα Φως κι απεραντοσύνη [21 Ιουνίου 2017]

Προσπαθούσα να ορίσω αλήθειες που άλλοι δεν είπαν Προσπαθούσα να πορεύομαι με λίγο φως στις διαδρομές όταν ένας διαβάτης μου μίλησε στον δρόμο και είπε: “Όλα τ’ άνθη γέρνουν προς τον ήλιο Όλοι έχουμε κρυμμένο μέσα μας έναν ουρανό Εσύ τι νόημα αναζητάς στη ζωή;” Το χαμόγελό του, φως στη σιωπή μου, άρρητον κάλλος Καθώς… Read More Όλα τ’ άνθη γέρνουν προς τον ήλιο

Μυρίζει βροχή και χώμα Μου κρατάς τα χέρια Τα λόγια σου χρυσάνθεμα στον ήλιο κουβαλάνε λευκό φως Τα λόγια σου φιλιά του ανέμου προλέγουν μιαν αιωνιότητα κεντημένη με χρυσοκλωστή Σιωπηλέ ταξιδιώτη τ’ ουρανού η Αλήθεια αποκαλύφθηκε από τη στιγμή που μ’ αγάπησες. [14 Ιουνίου 2017]

Κρατούσε λευκό φως Στο δρόμο που περπατούσε σκορπούσε στάλες στο έδαφος που ζωοδοτούσαν το χώμα κι εκείνο ντυνόταν λευκό σημαίνοντας το αιώνιο, το απρόσιτο, το επέκεινα. [14 Ιουνίου 2017]

Κάποτε τα πεσμένα στο έδαφος φύλλα θα αποκτήσουν φωνή Θα εξιστορήσουν το ταξίδι τους από την εγγύτητα του δέντρου στο χώμα Θα μιλήσουν για όλη την πορεία τους από τ’ άκρα των δέντρων στη γη Τότε οι άνθρωποι θα καταλάβουν τον χρόνο που μεσολάβησε για την διαδρομή αυτή -καθρέπτη των ψυχών μας- Είναι η στιγμή… Read More Πεσμένα φύλλα