Ο ύπνος είναι ένας απλοϊκός άνθρωπος Γεμάτος δώρα Που τα χαρίζει σ’ όλους Που τα μαζεύουν όλοι Ο ύπνος είναι ένας κύκνος αυθόρμητος Που ανάβρυσε πάνω στα νερά της ψυχής Ο πόθος μας δεν του μοιάζει Αλλά και ο πόθος μας Είναι ένας απλοϊκός άνθρωπος Προικισμένος με δώρα και χαρά Γιώργος Σαραντάρης, 1908-1941, ποιητής, φιλόσοφος… Read More Ο ύπνος

Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο, υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα. Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί που ωραία λουλούδια τις μορφές σας Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου, Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή. Νικηφόρος Βρεττάκος, 1912-1991, ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής και… Read More Μικρός τύμβος (17 Νοεμβρίου 1973)

Φύλλα δέντρου φτερά πουλιού άνεμος έπειτα θάλασσα κύματα χρόνος γαλάζιος ορίζοντες παντού και μπροστά μας, ο Ουρανός. Γιώργος Σαραντάρης, 1908-1941, ποιητής, φιλόσοφος και δοκιμιογράφος της Γενιάς του ’30.

Μικρές, καθημερινές λέξεις. Ο αναγνώστης δεν ξέρει τι σταθήκατε για μένα. Διαβάζει απλώς ένα ποίημα. Χρίστος Λάσκαρης, 1931-2008, ποιητής

Αρνήθηκε τον κόσμο και όλα τα αγαθά του κι ανέβηκε στη βραχώδη κορφή ακρωτηρίου σαν αετός να κτίσει άφθαστη τη φωλιά του μακριά απ’ τα ορνίθια, στα ύψη τ’ ουρανού. Τριάντα χρόνια τώρα επέρασαν αφότου ο άγνωστος ανέβη στο όρος υψηλά και άνθρωπος δεν είδε θνητός το πρόσωπό του ούδ΄ ήκουσεν ο ίδιος ανθρώπινη λαλιά.… Read More Ο ερημίτης