7.

Φως υπερούσιο
Απρόσιτο φως
Από ποια ύψη κατεβαίνεις
Σ’ αυτή την καταματωμένη γη
Όπου σέρνονται ακόμα οι άνθρωποι
Ανάμεσα στον τρόμο και την ελπίδα
Άσπιλο φως
Που δεν έχεις ούτε αρχή ούτε τέλος
Και που η μέρα παρατείνει την ηγεμονία της
Για να σε διαφυλάξει
Πότε λοιπόν θα κατορθώσεις
Ν’ αποδιώξεις το βαθύ
Βαθύ σκοτάδι αυτού του κόσμου.

Τάκης Βαρβιτσιώτης, 1916-2011, ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.