Υπάρχουν εκείνοι που στα γράμματά τους δεν έχω ακόμα απαντήσει κι εκείνοι που δεν περιμένουν από μένα καμιά λύση. Υπάρχουνε κι άλλοι, που σαν τις αράχνες παραμονεύουνε στα σκοτεινά πότε το εντομάκι της χαράς μου θα φανεί για να το θανατώσουν κι εκείνοι που επίτηδες αργοπορούν να ‘ρθουν κοντά μου για να με αποκαρδιώσουν.  … Read More Δύσκολη ισορροπία

Αν σταματήσω μια καρδιά που πάει να σπάσει Δεν ήρθα μάταια στη ζωή Αν απαλύνω κάποιου την Οδύνη Ή ηρεμήσω άλλου τον Πόνο Ή βοηθήσω τον μισολιπόθυμο Κοκκινολαίμη Να μπει ξανά μες στη Φωλιά Δεν ήρθα μάταια στη ζωή. If I can stop one Heart from breaking I shall not live in vain If I… Read More Άτιτλο

Κρατώ λουλούδι μάλλον. Παράξενο. Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου πέρασε κήπος κάποτε. Στο άλλο χέρι κρατώ πέτρα. Με χάρη και έπαρση. Υπόνοια καμιά ό,τι προειδοποιούμαι γι’ αλλοιώσεις, προγεύομαι άμυνες. Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου πέρασε άγνοια κάποτε. Χαμογελώ. Η καμπύλη του χαμόγελου, το κοίλο αυτής της διαθέσεως, μοιάζει με τόξο καλά τεντωμένο, έτοιμο. Φαίνετ’ άπ’… Read More Φωτογραφία 1948

Ποίημα υπ’ αριθμόν {288} Είμαι ο Κανένας! Εσύ είσαι ποιός; Είσαι—κι εσύ—Κανένας; Τότε μαζί ζευγάρι να κάνουμε! Και μη μιλάς! μήπως μας εξορίσουν—ξέρεις! Τί βαρετό—να ‘ σαι—ο Κάποιος! Πόσο δημόσιο—ένα βατραχάκι ας πούμε κάπως— Που τ’ όνομά του—έναν Ιούνη ατέλειωτο—κοάζει— Σ’ έναν Λασπότοπο που το θαυμάζει! I’m Nobody! Who are you? Are you – Nobody… Read More Άτιτλο

Ποίημα υπ’ αριθμόν {324} Κάποιοι τηρούν την Κυριακή στην Εκκλησιά- Την τηρώ κι εγώ, μένοντας στο Σπίτι- Έχω για Ψάλτη τον Κορυδαλλό κι έναν Δεντρόκηπο για Τρούλλο- Κάποιοι τηρούν την Κυριακή με Άμφια Λευκά- Εγώ απλώς φοράω τα Φτερά μου- Κι αντί η Καμπάνα να χτυπά της Εκκλησιάς Ο μικρός μας Νεωκόρος τραγουδά. Ο Θεός… Read More Άτιτλο