Άρχισε πάλι να βροντάει σαν κανόνι τούτη η καρδιά, συνάντησε τον έρωτα και ξεσπαθώνει κι αναριγά, άνθισε ένα χαμόγελο, σαν άνοιξης λουλούδι και λαχταράει, ν’ ακούσει της αγάπης το τραγούδι μα δεν μιλάει. Χρήστος Κουκουσούρης, 1952-

Στο δωμάτιο δίχως καθόλου φως σκοτείνιασε και ο πηλός αυτός. Απέναντι τα ψάρια πάλι τα έθαψε ο γιαλός Κι εγώ καθηλωμένος και μοναχικός είμαι ο Ενδυμίων δυστυχώς. Δημήτρης Λαμπρέλλης, Συλλογή “Το αίμα των ονείρων”, 2010.

Δεν ξέρω πώς γίνονται τα ποιήματα, τι ακριβώς μεσολαβεί για να μετατραπεί η ασκήμια ξαφνικά σε ωραιότητα. Πώς διαπερνά ο ποιητής τους ήχους και το φως για να φτάσει στο ανεξερεύνητο χάος; Η ποίηση δηλώνει την παρηγοριά του ποιητή, την σοφία του, αποφεύγοντας να την κρατά για τον εαυτό του, πασχίζοντας να τη μεταφέρει στους… Read More [Δεν ξέρω πώς γίνονται τα ποιήματα]

– Γαλήνη διέταξε η λίμνη στα νερά της. Ένα παιδί αμέσως έτρεξε -το παραμύθι έλεγε- να πέσει ήθελε στην αγκαλιά της. Δημήτρης Λαμπρέλλης, Συλλογή “Το αίμα των ονείρων”, 2010.

Ξέρεις πόσο είναι οδυνηρό να ζεις σ’ ένα μέρος χωρίς να γνωρίζεις την ιστορία του; Απόκρημνος ίσκιος, αγνοώντας τον προορισμό του. Περιφέρομαι ανάμεσα από ακέφαλα αγάλματα και ακρωτηριασμένες κολώνες. Μερικές από αυτές βρίσκονται μέσα στο ρέμα, με τίποτα η ορμή του νερού δεν είναι ικανή να τις μετακινήσει. Τις βυθίζει στη λάσπη όλο και περισσότερο.… Read More Χωρίς ιστορία