Ποίηση

Έκπτωτες προσδοκίες

Θα φυσήξει απόψε.
Δεν γίνεται αλλιώς.
Τα φύλλα θέλουν από καιρό να πέσουν.
Το ίδιο και το μαγιάτικο στεφάνι
που’χεις ακόμα στο μπαλκόνι σου.
Το καπέλο του ξεχασμένου σκιάχτρου
στους ρημαγμένους αγρούς.
Οι υποσχέσεις σου
για το προσεχές φθινόπωρο.
Μια ενδεχόμενη νηνεμία
θα’ταν καταστροφική
για τους λάτρεις των κυμάτων.
Και για μένα
που έφτιαξα αλεξίπτωτο
με τα κουρέλια των εαρινών σου ήλιων.

Αφροδίτη Λυμπέρη, 1987-, οικονομολόγος και ποιήτρια, από τη συλλογή “Rec-vie-M ή η τέχνη της ρέμβης”, εκδ. Θράκα, 2013.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *