Τ΄ όμορφο το παρεκκλήσι πρασινάδες τριγυρίζουν κι από χίλια λουλουδάκια μυρωδιές το θυμιατίζουν. Να κι οι παπαρούνες. Λάμπουν κόκκινες σ΄ όλα τα μέρη, σαν κεράκια πώχει ανάψει το καλό του Απρίλη χέρι. Στέλιος Σπεράντσας

Είναι ωραίο να υπάρχεις στο πρωινό ακουμπισμένος. Αλλά να υπάρχεις δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται μια καρδιά αθώα. Χρίστος Λάσκαρης, ποιητής

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο σι, σι, σι. Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος, ήχος κανονικός, κανονικής βροχής. Όμως ο παραλογισμός άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση μού’ μαθε για τους ήχους. Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή, σίγμα πλάι σε… Read More Τα πάθη της βροχής

Αυτό το ποίημα ποτέ δε θα το ξαναγράψω. Ποτέ δε θα περάσω απ’ τα ίδια φιλιά. Χρίστος Λάσκαρης,  ποιητής

Χρόνια τώρα πηγαινοέρχονται φορτωμένα. Κανένα τους δε σκέφτηκε να βγει απ’ τη γραμμή. Χρίστος Λάσκαρης, ποιητής