ΠΡΟΛΟΓΟΣ Σε λίγο θα είμαι μόνη στο νυφικό κρεβάτι με τον αγαπημένο μου ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Με πλησιάζει Τα πρώτα βλέμματα Τα πρώτα αγγίγματα Σιωπή ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ Τώρα οι άκρες των δακτύλων μου ψηλαφούν με λευκό χρώμα το σώμα του και εκείνο ντύνεται φως ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ Χάδια και φιλιά τυλίγουν τα σώματα σαν τις πρώτες ηλιαχτίδες… Read More Νυφικό κρεβάτι

Ένα πρωί που άνθιζαν οι καμέλιες με φίλησες και ο ουρανός γέμισε άφθαρτο φως που τύλιξε το σώμα μου Το φιλί σου ταξίδι στο άπειρο και ένα χαμόγελο διάπυρο κατοίκησε με ευγένεια στα ρόδινα χείλη μου Η ανάσα σου καθρέπτης των λουλουδιών έχει το άρωμα της βροχής που συναντά το χώμα πριν από το δείλι… Read More Ένα πρωί που άνθιζαν οι καμέλιες

Χριστέ μου μέσα στην αγκαλιά Σου όλα γίνονται φως όλα είναι πανανθρώπινα και εγώ νιώθω σαν ελιάς καρπός ευλογημένος που τον κρατά το άχραντό Σου χέρι Χριστέ μου μέσα στην αγκαλιά Σου βρίσκομαι και δάκρυα αγαλλιάσεως κυλούν από τα μάτια για τις αμαρτίες του παρελθόντος που Εσύ πήρες μακριά από εμένα Χριστέ μου μέσα στην… Read More Μέσα στην αγκαλιά Σου

Άνοιξε την παλάμη του έπιασε τη βροχή έκλεισε την παλάμη άνοιξε την αγκαλιά του έκλεισε τα χέρια με κράτησε θερμά με κοίταξε στοργικά μου είπε: “Σ’ αγαπώ” έλυσε τα χέρια με κοίταξε ξανά με χαιρέτισε έφυγε περπατώντας ο χρόνος σταμάτησε και η βροχή έρεε στο σώμα και την ψυχή. [25 Αυγούστου 2016]

Δεν κοιταχτήκαμε, απομείναμε σιωπηλοί για ώρες. Καθισμένοι στην άκρη του κρεβατιού, νοιώσαμε να κατοικεί ο ένας μέσα στον άλλο και δαγκώσαμε τα χείλη μας από αμηχανία, ίσως και από απόγνωση. Δεν τολμήσαμε ν’ αγγίξει ο ένας τον άλλον, αν και το θέλαμε κι οι δυο, όμως, δεν ήταν σίγουρα μόνο το πυρωτικό πάθος ήταν κι… Read More Εμείς