Στον πεζόδρομο της Ερμού

μία μουσικό του δρόμου συναντώ

δια-μοιράζει την τέχνη της πανταχού

με το ξύλινο καφέ πιάνο, το εκλεκτό

Γύρω και κοντά της, περαστικοί/ές

άπασες ανθρώπινες μορφές

με φωνές που παύουν κι ακούν

καλλιτεχνία και πάθος· αρκούν

για την πορεία μας στη ζωή

κάθε διαδρομή με μουσική

ενδύεται και γυμνώνεται

ενόσω η Αγάπη σταυρώνεται

κι οι άνθρωποι…

περαστικοί

βιαστικοί

αγαπητικοί

πλανόδιοι

φτωχοί

πλούσιοι

αισθάνονται τη μουσική

όποιος θέλει και ό,τι θέλει αφήνει εκεί – στο θηκάριο –

όποιος θέλει και εάν θέλει αφήνει

εγκαταλείπει

παίρνει μαζί

αφαιρεί

επιτρέπει

ως συνάνθρωπος

ως πολίτης

ως άνδρας

ως γυναίκα

ως παιδί·

τόσο απλά·

βιώνοντας μουσική···

* Η ποιητική δημιουργία έλαβε μορφή σήμερα, 08 Φεβρουαρίου 2025, ημερομηνία που δημοσιεύεται ηλεκτρονικά, κατόπιν περπατήματος στην Ερμού της Αθήνας | δημιουργός: Κωνσταντίνα Λάππα