Αιωρούμαι ανάμεσα στον αέρα και την άμμο.
Αιωρούμαι ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη.
Αιωρούμαι ανάμεσα στη θέληση και την επιβολή.
Αιωρούμαι ανάμεσα στο θάνατο και το χάος.
Αιωρούμαι ανάμεσα σε βράχια και ωκεανούς.
Αιωρούμαι ανάμεσα σε ήχους πλανητών και παιδικές φωνές.
Αιωρούμαι ανάμεσα σε σπήλαια και κορυφές.
Αιωρούμαι ανάμεσα σε υψωμένα χέρια και ματωμένες συνειδήσεις,
Αιωρούμαι ανάμεσα στη μουσική των μυρμηγκιών και των άστρων.
Αιωρούμαι ανάμεσα στα ανθρώπινα πατήματα και τα ίχνη του εαυτού μου.
Αιωρούμαι ανάμεσα σε δάκρυα και τη μοναξιά.
Αιωρούμαι ανάμεσα στη ζωή και το τίποτα.

[Σεπτέμβριος 2010]