Πες μου, πώς γίνεται ένα βρώμικο χέρι να μολύνει μια ολόκληρη λίμνη;
Πες μου, πώς γίνεται μια στιγμή αδικίας να με πνίγει;
Πες μου, γιατί ένας άνθρωπος δεν βλέπει πέρα από τη σκιά του;
Πες μου, πού κατοικεί η αλήθεια, το φως και το άρωμά του;

Πες μου, γιατί ακούω τόσες φωνές και δεν βλέπω κανέναν γύρω μου;
Πες μου, γιατί λίγο πριν κυλήσει το δάκρυ, οι σκέψεις μου είναι μετέωρες;
Πες μου, πώς μπορώ να περπατήσω στο βάθος ενός κρατήρα;
Αλήθεια, πες μου, σε ποιο τόπο δεν θα συναντήσω ένα φωστήρα;

Πες μου.
Σε παρακαλώ.
Περιμένω εδώ. Πες μου.

[Δεκέμβριος 2010]