| Θεέ, που βλέπεις τα σπιτάκια τα φτωχά σαν το δικό μου, στείλε στο παράθυρό μου μια φωλιά χελιδονάκια. Θε μου, που ’χεις όλα τ’ άστρα, Θε μου, που ’χεις τ’ αγγελούδια, κάμε τη φτωχή μου γλάστρα να γεμίσει από λουλούδια. Θε μου, δώσε μου τη χάρη να ’χω δυο άσπρα περιστέρια, να τους δίνω εδώ στα χέρια το νερό και το σιτάρι! |
| (από το βιβλίο: Zαχαρίας Λ. Παπαντωνίου, Xελιδόνια, Bιβλιοθήκη Eκπαιδευτικού Oμίλου, 1920) |
Πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού. Νέα Ελληνική Λογοτεχνία και Πολιτισμός, πηγαίνοντας εδώ