Ανέκδοτα Ποιήματα

Στα στενά της αγάπης της παντοτινής

Τα μαλλιά μου θάλπει ο αγέρας
το βλέμμα μου αγκαλιάζει το σώμα σου
από τον ουρανό ο διάττοντας αστέρας
ρίχνει το φως του στο δώμα σου

Πιάσε μου τρυφερά το χέρι
ταξίδεψέ με στη σιγαλιά
οδήγησέ με σε ουράνια μέρη
ήμουν καιρό στην ερημιά

Τα βήματά μου εσύ τριγυρνάς
και στην αιωνιότητα με οδηγείς
μην σταματάς να με φιλάς
στα στενά της αγάπης της παντοτινής.

[1 Ιανουαρίου 2016]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *