To μισοφωτισμένο χαμόγελό σου
εναγκαλισμένο με την αθωότητα
καθρεπτίζεται στην πράσινη λίμνη
κάτω από τo σεληνόφως
στις συντεταγμένες των ματιών σου

Αναζητώ αδιερεύνητα τον πνοή σου
στην πηγή της αιώνιας αγάπης
η οποία επιστρέφει σε εμένα
ως λόγια ανείπωτα που συντροφεύουν
το εσωτερικό μου ξύπνημα και ταξίδι

Σε ευχαριστώ που με αγαπάς.

[13 Ιανουαρίου 2016]