Ρώτησα για Εσένα τα πουλιά
και μου ανέγνωσαν ψαλμωδία
Ρώτησα για τη δική Σου συντροφιά
και στο πρόσωπό μου χαράχθηκε η ευτυχία

Ρώτησα τα κήτη που βρίσκονται βαθιά
και μου διηγήθηκαν την Πανσοφία
Ρώτησα τα λουλούδια και τα κλαδιά
και μύρισε στον τόπο μου ευωδία

Ρώτησα τη μητέρα και τη γιαγιά
για την δική Σου ιστορία
Ρώτησα ζητώντας παρηγοριά
και εμφανίστηκες ως η Αλήθεια, η μία

Ρώτησα για Εσένα τα βουνά
και μου μίλησαν για τη Δημιουργία
Ρώτησα για Εσένα μες στη σιγαλιά
κι ο κόσμος απέκτησε ησυχία

Ρώτησα τους Άλλους και την αμυγδαλιά
για να μάθω για τη δική Σου παντοδυναμία
Ρώτησα και τον ήλιο τα πρωινά
για τις πρώτες αχτίδες στης γης τα πεδία

Τέλος, ρώτησα κι εμένα εσωτερικά
αναζητώντας των ουρανών τη βασιλεία
Ρώτησα περιμένοντας καρτερικά
ένα Σου βλέμμα, μια συμφωνία

Ας γίνει το θέλημά Σου.

[25 Μαρτίου 2016]