Ανέκδοτα Ποιήματα

Ο λύχνος του ποιητή

Αναζητά
μέσα στο σκοτάδι
μια ακτίνα φωτός
Προσδοκά
αγάπης μαγνάδι
να έχει ουρανός

Κρατά
λύχνο στο χέρι
και περπατά
ωσάν αθόρυβο περιστέρι
μέσα στην καταχνιά

Φωτίζει
γρατζουνιές και πάλες
εσωτερικές και μεγάλες
μεταξύ ανθρώπων και εαυτού
αναδύοντας αλήθεια παντού

Είναι
πνευματοφόρος αστέρας
και σαν άλλος αέρας
φυσά στους λογισμούς
και τους κάνει τρανούς

Προσπορίζεται
υπερούσια αλήθεια
και έχει ως συνήθεια
να οραματίζεται ουρανό
σε ό,τι μαύρο και σκοτεινό

Είναι
ο λύχνος του ποιητή
που φωτίζει παρθένα γη
και προετοιμάζει απαντήματα
στου κόσμου τα αιτήματα.

[27 Μαρτίου 2016]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *