Σαν στάχυ
στον κήπο
πλούσιου σπιτιού
στέκομαι
Αγέρωχη
Καμαρωτή
Μοναχική
Δίπλα από τη στάμνα
επενδύω στο όνειρο
Με αγγίζει το αγέρι
Μου λυγίζει το σώμα
και ταξιδεύω μακρυά
Ο ήλιος με θρέφει
με όμορφα λόγια
Το χώμα ανασαίνει
σε κάθε σου πέρασμα
Κάθε φορά
που με αγκαλιάζεις
με το βλέμμα σου
αναγεννιέμαι
Εσύ είσαι εκείνος
που με ποτίζει χάδι
και χαίρεται
την ομορφιά μου
Στο πέρασμα του χρόνου
θα παραμείνω
για εσένα
μια αγάπη παντοτινή.

[13 Ιουλίου 2016]