Στέκεσαι μόνος στο μπαλκόνι
και αναστενάζεις,
μελαγχολείς με τη μοναξιά σου
Αχ και να ‘ξερες
ότι κάπου μακριά
κάποιος σε νοιάζεται
και σε αγαπά
Κάποιος σε περιμένει

Σπέρνεις φως στ’ αλώνι
και ρούχα αλλάζεις,
δικαιολογείς τη μοναξιά σου
Αχ και να ‘ξερες
ότι στου πελάγου τ’ ανοιχτά
η θάλασσα εσένα ασπάζεται
και με το νερό της σου χαμογελά
Για εσένα ανασαίνει

Κρατάς της καρδιάς το τιμόνι
και διστάζεις,
τιμωρείς τη μοναξιά σου
Αχ και να ‘ξερες
ότι κάπου μακριά
η σιωπή κάποιου αγιάζεται
και σε συναντά μυστικά
Η αγάπη για εσένα βλασταίνει

Αχ και να ‘ξερες!

[22 Οκτωβρίου 2016]