Στους δρόμους τις μοναχικές νύχτες
ο ουρανός παίρνει χρώμα λευκό
και η θύμηση του “Σ’ αγαπώ”
τέμνει του ρολογιού τους δείκτες

Κρατάω στο δεξί χέρι τη σιωπή
και αναμνήσεις αναμοχλεύω
Ένα γλυκό φιλί σου γυρεύω
Στο αριστερό χέρι έχω την αυγή

Ένα φιλί από τα χείλη σου
να έρθεις γρήγορα κοντά μου
τη μοναχική καρδιά μου
δεν παρηγορούν οι φίλοι σου

Στέκομαι πέρα από τον πόνο
και εσύ βρίσκεσαι μακριά μου
αλλά η άδεια αγκαλιά μου
ζητά των χεριών σου το δρόμο

Μη μου μιλάς για αποστάσεις
και δρόμους χωριστούς
στης αγάπης τις ατραπούς
προσπάθησε να με ξεχάσεις.

[28 Οκτωβρίου 2016]