Ανέκδοτα Ποιήματα

Ατενίζοντας

Το φεγγάρι ολόγιομο φωτίζει τη νύχτα ήσυχα
το σώμα σου προσκαλεί το σώμα μου στο άπειρο
οι ανάσες ενώνονται σχηματίζοντας γιασεμί
και τ’ αστέρια σταλάζουν ουράνια αγάπη αγνή

Είναι η ώρα που έρχεται η αμίλητη αλήθεια
κουβαλώντας ατελεύτητο φως στις ψυχές μας
Αυτό το φως που μέσα από τις αέναες κινήσεις
προκαλεί έναστρες συμμαχίες και συγκινήσεις

Και εμείς δυο σημεία, Α και Β στον χάρτη
ραίνουμε το σώμα με μυστήριο αλλότριο
τυλιγόμαστε μ΄ενδύματα χρυσά και λευκά
ατενίζοντας τ’ αφανέρωτα κι αιώνια.

[14 Ιανουαρίου 2017]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *