Ποίηση

Ανάσταση

Η Ανάσταση. Και γέμισε χαρά, λουλούδισε η ψυχή μου σαν το κρίνο.

Κι ανοίγω της λαχτάρας τα φτερά, ψηλά μες στης αυγής τα φωτερά γαλάζιο ένα αστροφώς κι εγώ να γίνω.

Ανάσταση. Τα σήμαντρα χτυπούν. Κι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα.

Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν᾿ αγαπούν όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν “Χριστός Ανέστη ετούτη την ημέρα”.

 

Στέλιος Σπεράντσας (Σμύρνη 1888-Αθήνα 1962), Λογοτέχνης και Καθηγητής της Οδοντιατρικής

Η Ανάσταση. Και γέμισε χαρά, λουλούδισε η ψυχή μου σαν το κρίνο. Κι ανοίγω της λαχτάρας τα φτερά, ψηλά μες στης αυγής τα φωτερά γαλάζιο ένα αστροφώς κι εγώ να γίνω. Ανάσταση. Τα σήμαντρα χτυπούν. Κι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα. Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν᾿ αγαπούν όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν “Χριστός Ανέστη ετούτη την ημέρα”

Η Ανάσταση. Και γέμισε χαρά, λουλούδισε η ψυχή μου σαν το κρίνο. Κι ανοίγω της λαχτάρας τα φτερά, ψηλά μες στης αυγής τα φωτερά γαλάζιο ένα αστροφώς κι εγώ να γίνω. Ανάσταση. Τα σήμαντρα χτυπούν. Κι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα. Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν᾿ αγαπούν όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν “Χριστός Ανέστη ετούτη την ημέρα”

λαχτάρας τα φτερά,
ψηλά μες στης αυγής τα φωτερά
γαλάζιο ένα αστροφώς κι εγώ να γίνω.
Ανάσταση. Τα σήμαντρα χτυπούν.
Κι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα.
Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν᾿ αγαπούν
όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν
“Χριστός Ανέστη ετούτη την ημέρα”.Η Ανάσταση. Και γέμισε χαρά, λουλούδισε η ψυχή μου σαν το κρίνο. Κι ανοίγω της λαχτάρας τα φτερά, ψηλά μες στης αυγής τα φωτερά γαλάζιο ένα αστροφώς κι εγώ να γίνω. Ανάσταση. Τα σήμαντρα χτυπούν. Κι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα. Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν᾿ αγαπούν όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν “Χριστός Ανέστη ετούτη την ημέρα”.Περισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/938, Ἀντίβαρο

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *