Ανέκδοτα Ποιήματα

Το τελευταίο αγαθό

Το μέγιστο αγαθό της ελευθερίας
βλέπω να βαστάζεται από χέρια
που ηλίου ακτίνα δεν ζέστανε

Αυτοί που άνθη δεν μάζεψαν ποτέ
με λόγια θρέφουν συνειδήσεις
ενδύοντάς τες με πόλεμο κι αίμα

Έμαθαν να παρασύρουν στο όνειρο
να μοιράζουν απλόχερα σκοτάδι
την ομορφιά αρνούνται με ναι

Σύντροφοι με ανθρώπους αλλά
τον συνάνθρωπο δεν αντίκρισαν
κοκκίνισαν τα μάτια των παιδιών

Φωνάζουν αγάπη προδίδοντας τα ιερά
την πατρίδα παραδίδουν στον εχθρό
μα τα έθνη στέκονται ατάραχα κι αγνά

Τι ειρωνεία και τι τέχνη
οι εχθροί να εμπορεύονται
το μέγιστο αγαθό της ελευθερίας.

[5 Ιανουαρίου 2017]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *