Ανέκδοτα Ποιήματα

Υπό το φεγγαρίσιο φως

Στ’ ουρανού τα βάθη
υπό το φεγγαρίσιο φως
ένα πρόσωπο αναζητώ

Δίχως να το γνωρίζει
ποτίζει την ψυχή με ομορφιά
μ’ αγάπη με ντύνει μυστικά
εκείνος τρυφερά με κοιμίζει

Στ’ ουρανού τα βάθη
υπό το φεγγαρίσιο φως
ένα πρόσωπο συναντώ

Εκείνος δεν το ξέρει
πώς χάρη στην ύπαρξή του
η ζωή π’ ονειρεύομαι μαζί του
φέγγει τα βράδια σαν αστέρι

Στ’ ουρανού τα βάθη
υπό το φεγγαρίσιο φως
ένα πρόσωπο αγαπώ

Δίχως να με κοιτάζει
η αγάπη του με θάλλει
κι η αιωνιότητα ξεπροβάλλει
στην ψυχή μου Φως σταλάζει.

[08 Μαρτίου 2017]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *