Ανέκδοτα Ποιήματα

Ανάσταση

Από τότε που σ’ αγάπησα
Έγινες ο αέρας που ανασαίνω
Η φωνή των σιωπών μου

Από τότε που σ’ αγάπησα
Έγινες αχτίδα του πρωινού ήλιου
Στάλα βροχής που θρέφει το χώμα

Από τότε που σ’ αγάπησα
Το “Σ’ αγαπώ” σου με ταξιδεύει
Σε διαδρομές εράσμιου φωτός

Για αυτό
Αν θέλεις απόψε
Ακολούθησέ με στο δρόμο
Που μας προσκαλεί το Φως
Απόψε και για πάντα.

[21 Απριλίου 2017]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *