Ανέκδοτα Ποιήματα

Μικρή ιστορία με έναν άγνωστο

Μου αρέσει ο τρόπος που με χαιρετάς όταν συναντιόμαστε
και το φως στα μάτια σου όταν κοιταζόμαστε
Μου αρέσει που ενώ ουσιαστικά δεν γνωριζόμαστε
το βλέμμα σου πέφτει πάνω στο σώμα μου καθώς απομακρυνόμαστε

Μου αρέσουν η ρώμη κι η γενναιότητα του σώματός σου
κι ο τρόπος που αγγίζεις τα πράγματα με τα άκρα των χεριών σου
Μου αρέσουν οι λόγοι που διατυπώνεις εκ του στόματος σου
κι όσα φανερώνει η ανάσα σου

Για εμένα
Είσαι λευκό φως που αγγίζει την ψυχή
Είσαι ουρανός έναστρος τα βράδια με βροχή
Είσαι κήπος με λουλούδια στα βάθη τ’ ουρανού
Είσαι μες το ξημέρωμα τ’ άστρο του Αυγερινού

Μου αρέσει που όλα κοντά σου ακούγονται σαν μουσική
κι η ματιά σου έχει υποσχέσεις και μυστικά
Μου αρέσει που τα βράδια υπάρχεις σαν προσευχή
αν και βρισκόμαστε μακριά.

[19 Ιουλίου 2017]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *