Περπατάμε στο αμπέλι με τα ηλιοτρόπια
Εσύ κρύβεσαι στα μεγάλα κίτρινα πέταλα τους
που ντύνονται με φως το πρωί
κι ακολουθούν την πορεία του ήλιου
Χαμογελάς, με πλησιάζεις
και με φιλάς για πρώτη φορά
Η καρδιά μου χτυπά δυνατά
Ο χρόνος σταματά
Όλα περιέχονται στην ματιά σου:
ένας κόσμος
αγνότερος
δικαιότερος
ομορφότερος
Ύστερα, γέρνεις στον ώμο μου
Το σώμα σου προσκαλεί το σώμα μου σε άχρονο ταξίδι
μέχρι το επόμενο ξημέρωμα, όπως τα ηλιοτρόπια,
προσδοκώντας την ανατολή.

[9 Αυγούστου 2017]