Δυο λέξεις κρατούσε στα χείλη
κάθε φορά που τον συναντούσε
κι όταν την εύρισκε το δείλι
τον ερχομό του καρτερούσε

Κάθε φορά που τον συναντούσε
ήθελε να του πει: “Σε αγαπώ!”
μα κάτι εντός πίσω την κρατούσε
συννέφιαζε στον δικό της ουρανό

Δυο λέξεις κρατούσε στα χείλη
κι ήθελε να του τις εξομολογηθεί
στον έρωτα να ανοίξει μια πύλη
για να αγαπήσει και να αγαπηθεί

Κάθε φορά που τον συναντούσε
το αίμα θερμαινόταν στο σώμα
και καθώς εκείνη τον κοιτούσε
προσδοκούσε ένα βλέμμα ακόμα

Δυο λέξεις κρατούσε στα χείλη
όταν τον πλησίασε εκείνη τη μέρα
και με της αγάπης την άσπιλη ύλη
είπε “Σ’ αγαπώ!” και έφυγε πέρα

Τότε εκείνος δεχόμενος το “Σ’ αγαπώ!”
της έπιασε το χέρι κι έμεινε σιωπηλός
και μέχρι σήμερα που σας το γράφω αυτό
τα βλέμματά τους ανταλλάσσουν φως.

[1 Νοεμβρίου 2017]