Η νύχτα μου αγκαλιάζει αδρά τα μάτια
καθώς είμαι καθισμένη στη βεράντα
Τ’ ανέμου η ανάσα κι η μυρωδιά άνδρα
μ’ οδηγούν σε ευφρόσυνα μονοπάτια

Καθώς είμαι καθισμένη στη βεράντα
με προσκαλείς σε ταξίδι στο δώμα σου
ν’ ακούσουμε των πλανητών την μπαλάντα
κ’ ύστερα αγάπη θα στολίσω το σώμα σου

Με προσκαλείς σε ταξίδι στο δώμα σου
και με κρατάς ζεστά στην αγκαλιά σου
Λευκά ρόδα αναφύονται στο στρώμα σου
η ανάσα μου γίνεται πνοή δικιά σου

Και με κρατάς ζεστά στην αγκαλιά σου
το φιλί σου μεθυστικά με συναρπάζει
ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου
και έξω από το παράθυρο γλυκοχαράζει

Το φιλί σου μεθυστικά με συναρπάζει
ξεναγώντας με σε κόσμους ονειρικούς
είσαι μυσταγωγός μου στους ουρανούς
θα μείνω εδώ κι ο κόσμος ας αλλάζει.

[5 Ιανουαρίου 2018]